MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ortaklığın giderilmesi davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen hüküm davalılardan ... vd. vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
7201 sayılı Tebligat Kanunu, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunla değiştirildikten sonra, gerçek kişilere yapılacak tebligatla ilgili olarak iki aşamalı bir yol benimsenmiştir.
I) Bu kanun değişikliğine göre, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresine, Kanunun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat yapılması mümkün değildir. Muhataba çıkarılan ilk tebligat, öncelikle bilinen veya gösterilen en son adresine, mavi renkli zarf kullanılmaksızın ve adres kayıt sistemindeki adres olduğuna ilişkin şerh verilmeksizin Kanunun 10. maddesine göre normal bir şekilde çıkarılmalıdır. Muhatabın bu adreste bulunmaması durumunda, tebliğ memurunca Kanunun 20 ve 21. maddesinin birinci fıkrası ile Tebligat Yönetmeliğinin 29. maddesi uyarınca, muhatap lehine olan araştırmalar yapılarak tebligatın kendisine ulaşması ve bilgilendirme işlemlerinin yerine getirilmesi gerekir.
II) Muhatabın gösterilen adresten sürekli olarak ayrılması ve yeni adresinin de tebliğ memurunca tespit edilememesi durumunda, tebliğ evrakının tebligatı çıkaran mercie geri gönderilmesi gerekir. Ancak bu aşamadan sonra, Kanunun 10/2 ve Yönetmeliğin 16/2. maddeleri nazara alınarak, tebliğ evrakının açık mavi renkli zarfla, adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek, Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği mümkün olabilecektir.
Tebligat Kanununun 10/2 ve 21/2. maddeleri farklı şekilde yorumlanarak, başka adresi bilinmediği gerekçesiyle muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine doğrudan doğruya 21/2. maddesine göre tebligat çıkartılması muhatabın savunma hakkını kısıtlayacağından, Anayasanın "Hak arama hürriyeti" kenar başlıklı 36. maddesi ve 6100 sayılı HMK’nin “Hukuki dinlenilme hakkı” başlıklı 27. maddesi ile Tebligat Kanununun yukarıda bahsi geçen hükümlerine aykırı olacaktır.
Yukarıda açıklanan ilkeler ışığında somut olaya gelince;
1- Davalılardan ... ve ..."e yapılan gerekçeli karar tebligatının yukarıda açıklanan ilke ve kurallara aykırı olarak Tebligat Kanununun 21/1. maddesi uyarınca muhatabın adreste bulunmadığı gerekçesiyle kapısına haber kağıdı yapıştırılıp muhtara teslim edildiği, ancak Tebligat Kanununun 21/1. maddesi uyarınca yapılan tebligatın “Komşu ismi yazılmaksızın” tebliğ edildiği bu nedenle yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğu,
2- Öte yandan gerekçeli kararın davalılardan ..., ..., ..., ..., ... ve ... "e bilinen en son adresine tebliğ edilmesi, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen son adresi olarak kabul edilip tebligatın buraya yapılması gerektiği hükmü gözardı edilerek, adı geçen davalılara ilk seferde doğrudan Tebligat Kanunun 21/2. maddesine göre tebligat yapılmasının usulsüz olduğu,
3- Davalılardan ...’e gerekçeli kararın yurt dışı adresine tebliğe çıkarıldığı ancak ‘tebligatın yapılmamış sayıldığı’ mahkemeye bildirilmesine rağmen adı geçene tekrardan tebliğ edilmediği ve davalılardan ...’ya gerekçeli kararın tebliğ edilmediği anlaşıldığından, adı geçen tüm bu davalılara gerekçeli kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik hükümlerine göre usulüne uygun olarak tebliği ile yasal temyiz süresinin beklenilmesinden sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere, Dairemize gönderilmesi için dosyanın MAHKEMESİNE İADESİNE, 02.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.