MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2012
NUMARASI : 2011/759-2012/528

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı banka işyerinde çalışırken yapılan inceleme sonucu usulsüz bireysel kredi açtığı ve kullandırdığı gerekçesiyle disiplin soruşturması sonucu unvan indirimi cezası verildiğini, görevinin servis görevlisi olarak değiştirildiğini, ücretininde rızası olmadan değişiklik yapıldığını belirterek eksik ödenen işçilik alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Eşit davranma ilkesi işveren borcudur. Bir işverenin aynı işi yapan işçiler arasında işin niteliği ya da zorunlu sebepler olmadıkça farklı işlemde bulunamaz. Başka bir anlatımla eşit ücret verme zorunluluğu bulunmaktadır. İşveren tarafından fiilen aynı işi yapan işçilere farklı ücret uygulaması eşit davranma ilkesine aykırıdır.
Dosya içeriğine göre davacıya usulsüz bankacılık işlemleri nedeniyle ünvan indirimi cezası verildiği, 29.07.2011 tarihinde ünvan indirimi cezası olarak servis görevlisi olarak atamasının yapıldığı, davacının ücretinin de bu ünvanda alması gereken ücret üzerinden yeniden belirlendiği anlaşılmıştır.
Somut olayda, davacıya fiilen yaptığı işin karşılığı ücret ödenmiş olup, bu uygulama ücretin çalışma karşılığı olması ilkesine uygundur. Davacının fiilen çalışmadığı bir pozisyon karşılığı ücrete hak kazanması mümkün değildir. Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulduğunda, davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 04.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.