Kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 62/1 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kapatılan Bandırma 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 24.09.2013 tarihli ve 2013/162 Esas, 2013/67 sayılı kararının 22.10.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 13.01.2018 tarihinde kasten yaralama suçunu işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, hükmün aynen açıklanmasına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 62/1 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bandırma 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.11.2018 tarihli ve 2018/600 Esas, 2018/748 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.04.2019 tarih ve 2019/1123 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.04.2019 tarih ve 2019/36838 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, her ne kadar sanık hakkında kasten yaralama suçu sebebiyle mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; müşteki ile sanığın suçun işlendiği 22.02.2013 tarihinde evli olduklarının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/3-a maddesinde yer alan, “Kasten yaralama suçunun; a) Üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe karşı...işlenmesi halinde, şikayet aranmaksızın, verilecek ceza yarı oranında artırılır.” maddesi uyarınca sanık hakkında tayin olunan temel cezadan (1/2) oranında artırım yapılarak karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmasında, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Bandırma 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.11.2018 tarihli ve 2018/600 Esas, 2018/748 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.