Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, tazminat talepleri ve ziynet alacağı davasının reddi, cumhuriyet altınlarının edinilmiş mal kapsamında değerlendirilmesine yönelik karar, ortak çocuk velayeti, iştirak nafakasının miktarı yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise, cumhuriyet altınlarının edinilmiş mal kapsamında değerlendirilmesi kararı, ortak çocuk velayeti ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece talep konusu ondört cumhuriyet altınının “tasarruf amacıyla evlilik birliği içerisinde alınan ziynet eşyası olduğu gerekçesiyle “edinilmiş mal ve tarafların ortak mülkiyetinde olduğunun tespitine” ilişkin karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, dava konusu edilen altınların davalı-karşı davacı erkek tarafından kendi babasına araba alınmak üzere kadından alındığı ve halen davalı-karşı davacı erkeğin babasında bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı-karşı davacı erkeğin söz konusu altınların tasarruf amacıyla evlilik birliği içerisinde alındığına dair bir iddiası da bulunmamaktadır. Ziynetlerin davalı-karşı davacı erkeğe iade edilmemek üzere verildiği hususu da ispatlanamamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında dava konusu ondört cumhuriyet altınının dava tarihi itibariyle değerlerinin belirlenerek davalı-karşı davacı erkekten tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.


.../...





3-Davacı-karşı davalı kadının diğer ziynet eşyası talebinin incelenmesine gelince;
Davacı-karşı davalı kadın, düğünde takılan ziynetlerinin davalı-karşı davacı eşi tarafından alınarak araba alınmak üzere kayınpederine verildiğini ve kendisine iade edilmediğini ispatlayamamıştır. Ancak, davacı davalı kadın dava dilekçesinde açıkça "yemin" deliline de dayanmıştır. Davacı-karşı davalıya yemin teklif etme hakkı hatırlatılmamıştır. Bu nedenle, mahkemece ziynet eşyası alacağı istemiyle ilgili olarak davacı-karşı davalı kadına yemin teklif etme hakkı bulunduğu hatırlatılarak, teklif edildiği takdirde usulünce yemine ilişkin yargılama işlemlerinin yerine getirilmesi (HMK.m.227-238) ile gerçekleşecek sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken; eksik incelemeyle yazılı şekilde ziynet alacağı davasının reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.03.2017 (Prş.)