MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2013
NUMARASI : 2011/993-2013/26

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin fazla mesai ve şua ücreti alacağının davalıdan ödetilmesi talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili ise, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının 3153 sayılı Radiyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanun ile 06.05.1939 tarih 42013 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Tüzük uyarınca talep ettiği fazla çalışma, yıllık izin ve şua izni ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktalarında toplanmaktadır.
3153 sayılı Radyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanun olan Radyoloji, Radyom ve Elektirikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizammenin 21. maddesi “Röntgen ve radyom ile daimi olarak günde beş saatten fazla çalışılamaz. Röntgen muayenehanelerinde pazardan maada ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil yapılmalıdır” hükmünü içermektedir.
30.01.2010 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanan 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 9. maddesi ile 19.04.1937 tarihli ve 3153 sayılı Radyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanuna eklenen ek 1 maddede “İyonlaştırıcı radyasyonla teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin haftalık çalışma süresi 35 saattir” hükmünü içermektedir.
Somut olayda 01.04.1999-30.04.2009 tarihleri arasında işyerinde kardiyoloji uzmanı olarak çalışan davacının talep ettiği alacakları alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm altına alınmışsa da, davacının 3153 sayılı Kanun kapsamında olup olmadığı hususunda araştırma yapılmamıştır. Mahkemece, öncelikle bilirkişi raporunda belirtilen denetimli-gözetimli alanda çalışma kavramlarının ne anlama geldiği Türkiye Atom Enerjisi Kurumu"ndan sorulup açıklığa kavuşturulmalı, bundan sonra üniversite tıp fakültesi hastanelerinin radyoloji bölümünden seçilecek uzman bilirkişi heyetinden yeniden rapor alınmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.