MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 9 Ağustos 2006 tarihinden iş akdinin feshedildiği 30 Ağustos 2013 tarihine kadar mobil vinç operatörü olarak Cezayir, Zonguldak, Bursa, Moskova ve Pitir şantiyelerinde çalıştığını, 2013 yılı Ağustos ayında yıllık iznini kullanmak için izin istediğini, davalının da yıllık izin kullanmasına müsaade ettiğini, yıllık izninin bitiş tarihi yaklaşırken davalı işverenden dönüş biletinin alınmasının istediğini ancak davalının bu talebe olumsuz yanıt vererek dönüş için bilet alınmayacağını iş akdinin sona erdiğini ifade ettiğini, son aylık ücretinin net 2.000. USD olduğunu, bu ücretin yaklaşık 500 USD’lik tutarının ...’a, bakiye 1500. USD’lik tutarın da ... Şubesi’ne yatırıldığını, davacının diğer çalışanlar ile birlikte şantiyede işverenin kendilerine tahsis ettiği yerde konaklamakta olduğunu ve 3 öğün yemeğin işveren tarafından karşılandığını, çalışma saatlerinin 07.30’da başlayıp akşam 20.00’a kadar, hatta zaman zaman gece 24.00-01.00’e kadar olduğunu, nadiren hafta tatili kullandığını, 1 Ocak dışındaki günler haricinde ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını ancak ücretinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 09/08/2006 tarihinde Sapancı olarak çalışmaya başladığını ve 14/05/2009 tarihinde sağlık sorunlarını bahane göstererek istifa dilekçesi vermek suretiyle kendi isteği ile işten ayrıldığını; 09/08/2006-17/03/2009 tarihleri arasında 700 USD, 15/02/2011-30/08/2013 tarihleri arasında ise 1.000 USD brüt maaş aldığını, davacının çalıştığı süre boyunca SGK’ya gerekli bildirimlerin yapıldığını ve yasal olarak hak etmiş olduğu tazminatlarının ödendiğini, nadiren yaptığı fazla çalışmaların ücret bordrosuna yansıtılarak ödendiğini, davacı ile akdedilen iş sözleşmesinin çalışma süresi ve fazla çalışma başlıklı 8. maddesinde “Çalışma süresi, fazla çalışma saatleri ve fazla çalışma nedeni ile yapılacak ödemelerle ilgili olarak çalışılan ülkedeki mevzuat hükümleri uygulanır” düzenlemesi gereği Rusya gibi bir ülkede çok sıkı denetime sahip bulunan çalışma koşulları gözönüne alındığında günde 17-18 saat çalışma yapıldığı iddiasının hukuken mümkün olmadığını, davacının yıllık izinlerinin tümünü kullandığını ve kullanmadığı döneme ait yıllık izin ücretlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram ve genel tatiller ile hafta tatillerinde çalıştığını ancak karşılığı ücretin ödenmediğini ileri sürerek talepte bulunmuş, davalı ise davacının iddia ettiği şekilde alacağının bulunmadığını savunmuştur.
Davacı çalışma iddiasını ispat bakımından iki tanık dinletmiş olup, tanıklardan ... hesaplanıp hüküm altına alınan dönemde davalı işyerinde çalışmadığından bu tanığın beyanı dikkate alınmamıştır. Beyanı hükme esas alınan ve davacı iddiasını doğrulayan tanık ... ise aynı davalıya karşı benzer iddialarla dava açmış olup, davalı işverenle husumetlidir. Bu sebeple bu tanığın beyanına son derece ihtiyatla yaklaşılmalıdır.
Davacının iddiasını ispat bakımından başkaca delil sunmadığı gözetildiğinde, usulünce ispat edilemeyen fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.