9. Hukuk Dairesi 2020/752 E. , 2021/3029 K.
"İçtihat Metni"BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... Anadolu 4. İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalının asıl işveren olduğu işyerinde 15/03/2005-10/01/2015 tarihleri arasında önce salon şefi/garson olarak net 1.362,00 TL ücret + 2.500,00 TL - 3.000,00 TL arası bahşiş ile çalıştığını, iş akdini emeklilik nedeniyle sona erdirmiş olduğunu, ancak buna ilişkin olarak davalı tarafın eksik kıdem tazminatı ödemesi yapıldığını, çalıştığı süre boyunca yapmış olduğu fazla mesailere ilişkin ücretlerin kendisine ödenmemiş olduğunu, 2009 yılından itibaren görevinin salon şefliğinden garson statüsüne düşürüldüğünü, dolayısıyla ücretinin de şeflerden aşağı olarak düşürüldüğünü, bundan kaynaklı ücret farkının olduğunu ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, eksik ödenen ücret ve bahşiş alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taşeron işçisi olduğunu ve kendi çalışanları olmadığını, bundan ötürü kendilerinin hasım gösterilemeyecek olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının emeklilik için Sosyal Güvenlik Kurumu"na başvurusuna ilişkin yazının bulunduğu, ilgili yazı cevabında davacının çalışma süresinin 19 yıl ve prim ödeme gün sayısının ise 5245 gün olduğunun belirtildiği, buna göre davacının söz konusu şartları taşıdığı ve yaş hariç diğer kriterleri yerine getirmiş olduğundan kendi isteği ile işten ayrılması nedeniyle kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, ... Anadolu 4. İş Mahkemesinin 10/10/2017 tarih 2015/353 esas 2017/542 karar sayılı kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.1 maddesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının eksik ödenen ücret ve bahşiş alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı dava dilekçesi ile 19.12.2015 tarihli açıklama dilekçesinde 01/03/2009 tarihinden itibaren davalı işyerinde statüsünün salon şefliğinden garson statüsüne düşürüldüğünü, garson olarak çalıştırılmaya başlandıktan sonra bahşiş ödemelerinin kendisine yapılmadığını iddia etmektedir.
Dosya içeriği ve davacı tanık anlatımlarına göre; davalıya ait işyerinde garson olarak çalışan davacının sabit ücret + bahşiş usulüne göre çalıştığının sabit olduğu, davacının da çalışırken diğer garsonlar gibi düzenli olarak haftalık bahşiş aldığı, işyerinde bahşişin davalı işverence dağıtıldığının iddia edilmediği ve kanıtlanmadığı da dikkate alındığında davacının eksik ödenen ücret ve bahşiş alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile talebin kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.