Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, nafakaların ve tazminatların miktarı, ziynet alacağı davasının kısmen reddi, alacak taleplerinin reddi yönünden, davalı erkek tarafından ise, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddi-manevi tazminat, nafakalar, velayet ve ziynet alacağının kabul edilen bölümü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının tüm, davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Velayet düzenlemesi yapılırken; gözönünde tutulması gereken temel ilke, çocuğun "üstün yararı" (Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme m. 3; Çocuk Haklarının Kullanılmasına ilişkin Avrupa Sözleşmesi m.l; TMK m. 339/1. 343/1. 346/1; Çocuk Koruma Kanunu m. 4/b) dır. Çocuğun üstün yararını belirlerken; onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Ana ve babanın yararları; boşanmadaki kusurları, ahlaki değer yargıları, sosyal konumları gibi durumları, çocuğun üstün yararını etkilemediği ölçüde gözönünde tutulur. Mahkemece velayet kime verileceği hususunda 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 5. maddesi uyarınca, Aile Mahkemesi bünyesinde bulunan psikolog, pedagog ve sosyal çalışmacıdan oluşan uzmanlardan rapor istenip; tarafların barınma, gelir, sosyal ve psikolojik durumlarına göre çocuğun sağlıklı gelişimi için velayeti üstlenmeye engel bir durumun bulunup bulunmadığının araştırılması ve diğer deliller de gözönüne alınmak suretiyle ebeveynlerinden hangisi yanında kalmasının çocuğun menfaatine olacağı tespit edilerek velayet konusunda bir karar verilmesi gerekirken, açıklanan yönler gözetilmeden, eksik inceleme ile çocuğun velayeti konusunda yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı kadının dava dilekçesinde boşanma davasının eki niteliğinde bulunan TMK 174/1 maddesi kapsamında maddi tazminat talebi bulunmamaktadır. Hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına karar verilemez (HUMK m. 75; HMK m. 26/2 )Hal böyle iken mahkemece davacı kadının talebi bulunmadığı halde talep aşılarak davacı kadın yararına maddi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.



.../...








4- Davacı kadın, dava dilekçesi ile önceki evliliğinden olma oğlunun sünnetinde takılan altınlardan elde edilen bedel, evlilik öncesi kendisine ait ziynetlerden elde edilen bedel, kendisine ait aracın satışından elde edilen bedel, evlilik öncesi davalı tarafından kendisine verilen taşınmazın evlilik sonrası geri alınması nedeniyle uğradığı zarar olmak üzere davalıdan alacak talebinde bulunmuş olup, bu talepler boşanmanın fer"isi (TMK.m. 174/1) niteliğinde değildir. Dava dilekçesinden alınan başvurma harcı bu dilekçe içindeki tüm istekleri kapsar. O halde davacıya alacak taleplerine ilişkin olmak üzere ayrı ayrı her bir talep için ne miktar talebi olduğunun açıklattırılması, dosya arasında bulunan 14.04.2015 tarihli makbuz ile ziynetlere ilişkin yatırdığı ıslah harcının maddi tazminat taleplerinden hangi taleplere yönelik olduğunun açıklattırılması, bu taleplerle ilgili olarak eksik peşin nispi harcı tamamlaması için imkan ve süre tanınması (Harçlar Kanunu m. 30-32) harcın tamamlanması halinde söz konusu taleplerin genel hükümlere tabi alacak talebi olduğu ve görev hususu da düşünülerek deliller değerlendirilip sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, tamamlanmaması halinde ise, anılan Kanunun 30. maddesinde gösterilen usulde işlem yapılması gerekirken,bu talepler konusunda olumlu olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, velayete yönelik bozma nedenine göre iştirak nafakasına yönelik temyiz talebinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.03.2017(Prş.)