MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün taraflarca temyiz edilmeyerek kesinleştirilmesi üzerine davacı vekilinin eski hale getirme talebi mahkemece ek karar ile reddedilmiş, ek karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalılardan ...’in maliki olduğu dükkanda kiracı olarak bulunmakta iken, davalıların kendi aralarında kira sözleşmesi akdederek dükkanda bulunan ve iş yapmakta kullandığı makinelerini dışarı atmaya, iş yerinin elektriğini keserek çalışmasını engellenmeye çalıştıklarını, bu nedenle 1 yıl süre ile iş yerinde çalışamadığını, çalışamadığı sürede gelir kaybına uğradığını ve sürekli müşterilerini kaybettiğini beyan ederek 80.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar; davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece; maddi tazminat davasının ispat edilememesi nedeni ile reddine, manevi tazminat davasının ise davalı ... yönünden tamamen reddine, davalı ... yönünden ise kısmen kabulü ile 2.000,00 TL’nin bu davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiş; taraflarca temyiz edilmemesi üzerine hüküm 16.12.2015 tarihinde kesinleştirilmiştir.
Davacı vekilinin 26.01.2016 tarihinde davacının önceki vekilinin ameliyat geçirmiş ve hastanede bulunmuş olduğundan, kararı süresinde temyiz edemediğinden eski hale getirme taleplerinin kabulü ile temyiz imkanının sağlanmasını talep etmesi üzerine; Mahkemece; dosyanın 22/04/2014 tarihinde karara çıktığı ve kararın 16/12/2015 tarihine kesinleştiği, davacı vekilinin eski hale getirme talebinin ise 26/01/2016 tarihinde yapıldığı, 6100 Sayılı HMK. 96/2. bendine göre "Eski Hale Getirme talebi nihai karar verilinceye kadar yapılabilir" hükmü gereğince davacı vekilinin eski hale getirme talebinin reddine karar verilmiş, ek karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 95. maddesinde; elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen ya da hakim tarafından kesin olarak belirlenen süre içinde, gerekli işlemin yapılamaması halinde eski hale iade isteminde bulunulabileceği, 96. maddesinde; eski hale getirme isteminin işlemin süresinde yapılamamasına sebep olan engelin ortadan kalkmasından itibaren iki hafta içinde talep edileceği, 97. maddesinde eski hale getirme dilekçesinde, talebin dayandığı sebepler ile bunların delil veya emarelerinin gösterileceği, 98/2. maddesinde ise eski hale getirme temyiz yoluna başvuru hakkının düşmesi halinde ise Yargıtay"dan talep edileceği öngörülmüştür.
Mahkemece; davacının eski hale getirme talebi hakkında mahalli mahkemece karar verilemeyeceğinden, dosyanın Yargıtay’a gönderilmesine karar verilmesi gerekirken; kararın kesinleşmesi nedeniyle eski hale getirme talebinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, mahkemenin 26.01.2016 tarihli EK KARARININ KALDIRILMASINA KARAR VERİLEREK; davacının eski hale getirme talebinin değerlendirilmesine geçilmiştir.
Davacı vekili, her ne kadar davacının önceki vekilinin ameliyat geçirdiğini ve hastanede bulunduğunu belirtmiş ise de dilekçesi ekinde bu iddiasını kanıtlayacak nitelikte bir belge bulunmamaktadır. Hal böyle olunca davacı tarafından HMK."nın 95. maddesinde değinildiği üzere elde olmayan nedenlerle kanunda belirtilen ya da hakim tarafından kesin olarak belirlenen süre içinde gerekli işlemin (temyiz işleminin) yapılamadığı kanıtlanamadığına, ayrıca süresinde yapılamayan işlemin (temyiz işleminin) de eski hâle getirme talebinde bulunmak için öngörülen süre içinde yapılmamış olmasına göre, 6100 sayılı HMK"nın 95 ve devamı maddelerinde sınırlı bir şekilde belirtilen eski hale getirme koşulları somut olayda oluşmadığından eski hale getirme talebinin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 21.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.