Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15484 Esas 2019/12586 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15484
Karar No: 2019/12586
Karar Tarihi: 11.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15484 Esas 2019/12586 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalıya kıdem tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödenmesi için açılan davada, mahkeme davayı kabul ederek karar vermiştir. Davalı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Yargıtay ise, davalının bazı temyiz itirazlarının doğru olmadığına hükmetmiştir. Ancak, fazla çalışma ücreti alacağı konusunda uyuşmazlık bulunduğunu belirtmiştir. Bilirkişi raporunda açıklama kısmında haftalık üç saat üzerinden hesaplama yapılması gerektiği belirtilmesine rağmen, hesaplama tablosunda günlük üç saat üzerinden hesaplama yapıldığı kaydedilmiştir. Ayrıca, elden yapılan ödemeler konusunda davacı asil dinlenilmediğinden, bu hususta tampillik sağlanması gerektiği bildirilmiştir. Sonuç olarak, Yargıtay fazla çalışma ücreti alacağı talebinin yeniden değerlendirilmesi için kararı bozmuştur.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2016/15484 E. , 2019/12586 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11/06/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına kimse gelmedi. Karşı taraf adına vekili Avukat... geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin kıdem tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücreti alacağı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunun açıklama kısmında, haftalık üç saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanacağı belirtilmiş olmasına rağmen, hesaplama tablosunda günlük üç saat üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanması hatalıdır.
Diğer taraftan, bir kısım davacı ve davalı tanıklarının, fazla çalışma ücretlerinin elden ödendiğine yönelik beyanları bulunmaktadır. Ücretin ödendiği yönündeki savunmanın tanık beyanıyla kanıtlanması mümkün değil ise de, taraf tanıklarının yazılı şekildeki beyanları karşısında, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. maddesinde düzenlenen hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında, davacı asilin dinlenilmesi gerekliliği doğmuştur. Anılan sebeple, davacı asil, usulünce duruşmaya çağrılarak, fazla çalışma ücretlerinin elden ödenip ödenmediği hususunda beyanı alınmalıdır. Bu yönde bir işlem yapılmaması hatalıdır.
Anılan sebeplerle, yukarıda yazılı maddi ve hukuki olgulara dikkat edilerek fazla çalışma ücreti alacağı talebi yeniden değerlendirilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.