Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14754
Karar No: 2019/12591
Karar Tarihi: 11.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/14754 Esas 2019/12591 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)


Davacı, davalı işverenin işyerinde garson olarak çalıştığını ve haklı bir sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve bayram ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz başvurusunu inceleyen Yargıtay, davacının çalışma düzenine yönelik beyanlarının somut ve tutarlı olmadığını ve talep aşımı riski bulunduğunu belirtmiştir. Davacının çalışma düzeninin somutlaştırılması gerektiği ve tanıkların yeniden dinlenilmesi gerektiği, ayrıca yıllık izin kullanımı ve bayram günleri çalışmanın hesaplanmasında dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.
22. Hukuk Dairesi         2016/14754 E.  ,  2019/12591 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 15/07/2010-29/05/2013 tarihleri arasında garson olarak çalıştığını, davacının ilk üç yıl ayda iki hafta 07.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, yani 2010,2011 ve 2012 yıllarında 72 saat çalıştığını, 2013 yılının başından itibaren ise 64 saat çalıştırıldığını, 2 hafta gececi olarak 12.00-24.00 saatleri arasında çalıştığını, son bir yıllık çalışmada 07.00-16.00 saatleri arasında, gececi olunca 16.00-24.00 (veya 01.00) saatleri arası çalıştığını, haftada bir gün izin kullandığını, hafta sonları ve bayramlarda aralıksız çalıştığını, dini bayramlarda bir gün izin kullandığını, 2012 yılında cumartesi pazarları 10.00-24.00 saatleri arası çalıştığını, 2013 yılında 12.00-24.00 saatleri arası çalıştığını iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, dini milli bayram ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının pastane salon personeli olarak 15/09/2010-29/05/2013 tarihleri arasında çalıştığını, davacının hiçbir sebep bildirmeden kendi el yazısı ve imzası ile yazdığı istifa dilekçesi ile ayrıldığını, işyerinde iki vardiya olarak 07.00-15.00 ve 15.00-23.00 saatleri arasında çalışma yapıldığını, 1 saat yemek ve 15"er dakikadan iki çay molası olduğunu, davacının bu sisteme göre fazla çalışma ve hafta tatili alacağı bulunmadığını, bildirilen davacı tanıklarının husumetli olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Somut uyuşmazlıkta, tanık anlatımları doğrultusunda davacının iki vardiya şeklinde çalıştığı, ayda iki hafta 07.00-17.00 saatleri arasında haftalık 9 saat, iki hafta 12.00-24.00 saatleri arasında haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna varılmıştır. Mahkemece bilirkişi raporunda hesaplanan fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır.
    Ne var ki davacı vekilinin dava dilekçesinde yer alan çalışma düzenine yönelik beyanları somut ve tutarlı olmayıp, öncelikle dava dilekçesindeki beyanların somutlaştırılması sağlanmalıdır. Davacının bildirdiği çalışma düzeni yıllara göre değişiklik gösterdiğinden, hükme esas alınan bilirkişi raporundaki değerlendirmelerin kabulü halinde talep aşımı gibi bir sonuç da ortaya çıkmaktadır. Hal böyle iken, öncelikle dava dilekçesinde ileri sürülen çalışma düzeni somutlaştırılmalı, ardından bu çalışma düzeni çerçevesinde gerekirse tanıklar da yeniden dinlenilerek davacının yıllara göre değişen bir çalışma düzeni bulunup bulunmadığı açıklığa kavuşturulmalı, bu araştırmanın sonucuna göre iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirilerek, taleple bağlılık kuralına da uyulmak suretiyle davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında bir sonuca varılmalıdır. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
    3-Davacının yıllık ücretli izin kullandığı dönemler ile ulusal bayram genel tatil günlerinin fazla çalışma ücretinin hesabında dışlanması gerektiğinin gözetilmemesi bir başka hatalı yöndür.
    Temyiz edilen kararın belirtilen sebeplerle bozulması gerekmiştir.
    Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.










    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi