MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, anataşınmaza ait 09.01.1981 tescil tarihli yönetim planının matbu 7 maddesinde ayrıca daktilo ile yazılmış olan “bahçede 9 nolu daire hariç diğer daireler araba koyamazlar ve park edemezler” cümlesinin mevcut olduğunu, hükmünün belli bir kişi lehine faydalanma imkanı tanınması, diğer maliklerin bu ortak yerden faydalanma haklarının kısıtlanması nedeniyle ortak yer vasfından olan bahçeden bütün kat maliklerinin faydalanmasına yönelik yönetim planının anılan maddesinde gerekli değişikliklerin hükmen yapılmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Birleştirilen......Hukuk Mahkemesinin 2010/695 E.- 2011/404 K. sayılı dosyasında ise anataşınmaza ait yönetim planının 3. maddesindeki ortak giderlerin daire sayısına bölüneceği hükmünün Kat Mülkiyeti Kanunundaki arsa payı oranında paylaştırılması kuralına aykırı olduğundan yönetim planının anılan maddesinde gerekli değişikliklerin hükmen yapılmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece 28/09/2012"de davacının yönetim planının 7. maddesi ile ilgili davasının kabulü ile yönetim planının 7. maddesinin iptalini ve davacının..... Esas sayılı birleşen dosyadaki davasının reddine karar verilmiş, hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 30/03/2016 tarihli 2016/4858 Esas - 2016/5340 Karar sayılı ilamına göre; "Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesine göre yönetim planının değiştirilmesi için bütün kat maliklerinin 5/4"ünün oyunun gerektiğini ve yönetim planında bu şekilde yapılan değişikliğin tüm kat malikleri ile onların külli ve cüzi haleflerini bağladığı düzenlenmiş olup, yönetim planı ile ortak yerlerin kullanımı bir veya bir kaç kat malikine bırakılabilir. Dava konusu 7. madde ile bahçedeki park yerleri ve müştemilat yolunun kullanımı 9. numaralı daire malikine bırakıldığına göre, emredici hükümlere bir ayrılık bulunmadığından, sözü edilen maddenin Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesine göre 4/5 çoğunluk ile alınacak bir kararla değiştirilmesi mümkündür. Bu nedenle yönetim planının 7. maddesinin değiştirilmesi yönündeki istemin reddi yerine davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmediğinden kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmiş hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava anataşınmaza ait yönetim planının 7. ve 3. maddelerinin değiştirilmesi istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve gereği yerine getirilerek, yazılı olduğu şekilde asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına 30/09/2019 günü oy birliği ile karar verildi.