BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 15. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 2. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011-2016 yılları arasında davalıya ait Hastanede hemşire olarak çalıştığı, yeni alınan hemşirelere tanınan haklardan yararlandırılmadığı, 3 yıl zam yapılmadığı, fazla çalışma, hafta ve genel tatil çalışması yaptığı halde ücretinin ödenmediği, bu sebeple iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği, yıllık izin ücreti ödenmediği iddiası ile kıdem tazminatı, aylık ücret ve agi, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosya kapsamı ve toplanan delillere göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf:
Kararı davalılar vekilleri istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davalıların istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma, hafta ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında ihtilaf bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda; Davacı 08:00-17:00 ve 17:00-08:00 saatleri arasında ikili vardiyada cumartesi dahil çalıştığını, ayda üç pazar nöbetine kaldığını, genel tatillerde nöbet usulü çalıştığını, ayrıca ayda iki defa 08:00-24:00 saatleri arasında nöbete kaldığını iddia etmiştir. Davacı tanıkları, davacının 08:00-17:00 ve 17:00-08:00 saatleri arasında ikili vardiyada çalışma yaptığını, nöbet listesine göre çalışma saatlerinin değiştiğini, çalışma sonrası haftada üç dört defa ve günlük iki saat mesaiye kalındığını, ayda iki üç pazar çalışma yapıldığını, dini ve milli bayramlarda çalışmanın devam ettiği, 08:00-00:00 saatleri arasında C nöbeti olduğunu, nöbet bitiminde sabah 08:00’de tekrar mesaiye devam edildiğini, bunun ayda altı sekiz defa olduğunu beyan etmişler, davalı tanıkları ise 08:00-17:00 ve 17:00-00:00 saatleri arası ikili vardiya olduğunu, bunun bazen 17:00-08:00 saatleri arası olabildiğini, 17:00-08:00 saatleri arası vardiyanın haftada iki defa olduğunu, pazar günleri birim sorumlularının dışındakilerin çalışabildiğini, duruma göre davacının ayda bir pazar çalıştığını, dini ve milli bayramlarda çalışmanın devam ettiğini, ayda 2 defa C nöbeti olduğunu beyan etmişlerdir.
Hükme esas alınan raporda, davacının bir hafta 08:00-17:00 saatleri arasında haftanın 6 gününde haftalık 3 saat, diğer hafta 17:00-08:00 saatleri arasında haftanın 6 gününde 2,5 saatlik dinlenme süresi hariç günlük 5 saat ve haftalık 30 saat fazla çalışma yaptığı, ayda iki defa C nöbeti nedeni ile 08:00-24:00 saatleri arası çalışmada 2,5 saat ara dinlenmesi ile 08-17 arası normal mesaiyi aşan 5,5 saatlik fazla çalışma yaptığı, bu şekilde davacının aylık 77 saat fazla çalışma yaptığı, ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı, dini ve milli bayramlarda çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma, hafta ve genel tatil ücreti alacağı hesaplanmıştır.
Ne var ki, dava dilekçesinde davacının 08:00-17:00 ve 17:00-08:00 saatleri arasında ikili vardiyada çalıştığı iddia edilmiş, davacı tanıkları da aynı şekilde beyanda bulunmuş ise de davacının bir haftanın tamamında 17:00-08:00, diğer haftanın tamamında ise 08:00-17:00 saatleri arasındaki vardiyalarda çalıştığı iddia edilmediği gibi davacının kesintisiz 24 saat çalışma yaptığı veya 08:00-17:00 vardiyası bitiminden 17:00-08:00 vardiyasına devam ettiği yada 17:00-08:00 vardiya bitiminde 08:00-17:00 vardiyasına çalışmaya devam ettiği yönünde bir iddia ve tanık beyanı da bulunmamaktadır. Davalı tanıkları ise davacının 08:00-17:00 ve 17:00-08:00 vardiyalarında çalıştığını ancak 17:00-08:00 çalışmasının haftada 2 gün olduğunu beyan etmiştir.
Nitekim davalı tarafından dosyaya sunulan ... 2.İş Mahkemesinin 2017/23 ve 2017/ 53 esas sayılı sayılı dosyalarında tanık olarak dinlenen ve bu dosyanın da tanığı olan ... ile ...’un bu dosyalardan alınan beyanlarında 17:00-08:00 arası vardiya çalışmalarının gün aşırı yapıldığını ifade etmişlerdir.
Tüm bu hususlar ile birlikte değerlendirildiğinde, davacının bir hafta 08-17 vardiyasında haftanın 6 günü bir hafta 17-08 arası haftanın 6 günü çalıştığının ve ayrıca ayda iki defe 08-24 arası C nöbetinde çalıştığının, ayda 2 haftada hafta tatilinde izin kullandığının, dini ve milli bayramların tamamında çalıştığının kabul edilmesi yapılan işin niteliğine ve dosya kapsamına uygun düşmemiştir.
Dosya kapsamı deliler, yapılan işin niteliği ve çalışma şekli gözetildiğinde, bir hafta içinde 08:00-17:00 ve 17:00-08:00 saatleri arası ikili vardiyada çalıştığının, 17:00-08:00 vardiyası çalışmasının bitiminde dinlendiğinin ve ertesi gün tekrar işe başladığının, ayrıca ayda 2 defa C nöbeti tabir edilen şekilde 08:00-24:00 saatleri arasında çalıştığının, nöbet usulü çalışma olduğundan genel tatillerin yarısında çalıştığının kabul edilmesi dosya kapsamına uygun düşecektir.
Kabul edilen bu çalışma şekline göre davacı birinci haftada ilk 2 gün 08:00-17:00 vardiyasında, 3.gün 17:00-08:00 vardiyasında çalışıp 4.gün 17:00-08:00 vardiyasından saat 08:00’de çıktıktan sonra 5.gün 08:00-17:00 vardiyasında işe başlayana kadar dinlenecek, takip eden 5. ve 6.günlerde 08:00-17:00 vardiyalarında çalışıp 7.gün tekrar 17:00-08:00 vardiyasında çalışıp ikinci haftanın ilk günü dinlenecek, ikinci haftanın 2.ve 3.gününde 08:00-17:00 vardiyasında, 4.günü 17:00-08:00 vardiyasında çalışıp 5.günü dinlenecek, 6.ve 7.günü yine 08:00-17:00 vardiyasında çalışacak, bu arada haftana sonuna denk gelen 1 günde 08:00-17:00 vardiyasında çalışma yerine 08-24 arası C nöbetine kalacak, 4 haftalık periyotta bu çalışma şekli devam ederek tamamlanacaktır.
Böylelikle davacı 1.haftada 4 gün 08:00-17:00 vardiyasında 2 gün 17:00-08:00 vardiyasında olmak üzere haftanın 6 günü, 2.haftada 3 gün 08:00-17:00 vardiyasında 1 gün 17:00-08:00 vardiyasında ve 1 gün 08:00-24:00 arası C nöbetinde olmak üzere haftanın 5 günü, 3.haftada 2 gün 08:00-17:00 vardiyasında 2 gün 17:00-08:00 vardiyasında ve 1 gün 08:00-24:00 arası c nöbetinde olmak üzere haftanın 5 günü, 4.haftada 3 gün 08:00-17:00 vardiyasında 2 gün 17:00-08:00 vardiyasında olmak üzere haftanın 5 günü çalışmış olacaktır.
Dinlenme süreleri yönünden davalı lehine oluşan usulü kazanılmış haklar da gözetildiğinde, 08:00-17:00 vardiyasında dinlenme süresi hariç günlük 8 saat çalışacak olan davacının, 17:00-08:00 vardiyasında dinlenme süresi hariç günlük 12,5 saatlik çalışmasında gece 7,5 saatlik normal çalışma süresini aşan günlük 5 saatlik kısmı ile 08:00-24:00 arası C nöbeti çalışmasındaki dinlenme süresi hariç günlük 13,5 saatlik çalışmanın 11 saatlik günlük çalışma süresini aşan 2,5 saatlik kısmı fazla çalışma olacaktır.
O halde, yukarıda açıklanan şekildeki çalışmalara göre davacının 1.haftada haftalık 12 saat, 2.haftada haftalık 7,5 saat, 3.haftada haftalık 12,5 saat, 4.haftada haftalık 10 saat fazla çalışma yaptığı, haftalık ortalama fazla çalışma süresinin 10,5 saat olduğu kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı, genel tatillerin yarısında çalıştığı kabul edilerek genel tatil ücreti alacakları tekrar hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır.
Anılan çalışma şekline göre davacının haftada bir günden az olmamak üzere dinlendiği ve hafta tatili çalışması olmadığı anlaşıldığından hafta tatili ücreti talebinin reddine karar verilmelidir.
Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.