21. Hukuk Dairesi 2016/17864 E. , 2018/2999 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalı Kurum işleminin iptaliyle fazla ödenen 38.000 TL"nin yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dava, davacının yaptığı yurtdışı borçlanması nedeniyle fazla ödediği 38.000 TL borçlanma bedelinin faiziyle birlikte davacıya ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 01/01/1985-13/09/2011 tarihleri arasında Hollanda"da çalışmasının olduğu, 02/08/2012-06/08/2012 tarihler arasında Türkiye"de 5510 sayılı Yasanın 4/1-(a) bendi kapsamında hizmetlerinin olduğu, 08/08/2012 tarihleri arasında yurtdışı borçlanması talebinde bulunduğu, Kurumun borçlanma işlemini 5510 sayılı Yasanın 4/1-(b) bendi kapsamında 8820 gün üzerinden gerçekleştirdiği ve davacının buna göre tahakkuk ettirilen 83.437,20 TL"yi 15/08/2012 tarihinde ödediği, davacıya 08/08/2012 tarihli tahsis talebine göre 01/09/2012 tarihi itibariyle 5510 sayılı Yasanın 4/1-(b) bendi (1479 sayılı Yasa) kapsamında yaşlılık aylığı bağlandığı, Isparta İş Mahkemesinin 2013/53 Esas ve 2013/329 Karar sayılı dosyasında davacının Kuruma karşı açtığı davada borçlanma ve emeklilik işlemlerinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-(a) bendi kapsamında yapılması gerektiğinin tespitini istediği, mahkeme tarafından “Davacının 5510 Sayılı Yasa"nın 4/a maddesi kapsamında yurt dışı çalışmasını borçlanması gerektiğinin tespitine, 5510 Sayılı Yasa"nın 4/b maddesi kapsamında yapmış olduğu yurt dışı çalışmalarını borçlanmasından dolayı fazla ödediği bedelin davacıya davalı kurum tarafından geri ödenmesi gerektiğinin tespitine, aksi yöndeki kurum işleminin iptaline,” karar verildiği, Dairemizin 05/12/2013 tarih 2013/20120 Esas ve 2013/22741 Karar sayılı ilamı ile “davacının 4/1-a bendi kapsamında yaşlılık aylığına yetecek gün sayısını borçlanmasından sonra 4/1-b bendi kapsamında fazladan ödediği miktarın Kurumca hesaplanarak iadesinin mümkün bulunduğu” belirtilerek hükmün onanmasına karar verildiği, Kurum tarafından davacının yaptığı yurtdışı borçlanmasının 5510 sayılı Yasan 4/1-(a) bendi kapsamına aktarıldığı, sigortalılık başlangıç tarihinin borçlanma süresinin geriye götürülerek tespit edilmesinden dolayı yaşlılık aylığı bağlanmasına yetecek kadar olan sigortalılık süresinin 8710 gün olarak belirlendiği ve buna göre davacıya fazla ödenen 108 gün karşılığı 1.056,53 TL"nin iade edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının yurtdışı çalışmalarına göre 18 yaşını tamamladığı 15/03/1986 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olduğu kabul edilerek 506 sayılı Yasanın geçici 81. maddesine göre yaşlılık aylığı koşullarının değerlendirilmesi gerekmektedir. Söz konusu maddenin (B) bendinin (c) alt bendi gereğince davacının 20 yıl sigortalılık süresi, 42 yaş ve 5075 prim günü şartlarını yerine getirmesi halinde yaşlılık aylığı almaya hak kazanacağı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, davacının 02/08/2012-06/08/2012 tarihler arasında Türkiye"de 5510 sayılı Yasanın 4/1-(a) bendi kapsamında 5 gün sigortalılığının bulunması nedeniyle 5070 gün yurtdışı borçlanması yapması halinde yaşlılık aylığı bağlanması için gerekli olan prim gün sayısı koşulunu yerine getirmiş olacağı anlaşıldığından Kurumdan 5070 gün karşılığı borçlanma bedelinin ne kadar olduğunu sorup davacıya iade edilmesi gereken miktarı belirlemek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 29/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.