MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 15/01/2013-12/08/2013 tarihleri arasında kesintisiz şekilde, ticari pazarlama temsilcisi olarak, normal mesaisi hafta içi 08:00-17:00 saatleri arasında olmasına karşın cumartesi günleri de dahil olmak üzere haftanın 6 günü 07:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını, davacının piyasaya yeni bir ürün sunulduğunda 1 ay boyunca 22:00-23:00 saatlerine kadar çalıştığını, ayrıca piyasaya esse braun marka sigaranın sunulduğu dönemde ayın 2. ve 4. haftaları 21:00-22:00 saatlerine kadar çalıştığını, ayrıca davacının ekip lideri olarak her cuma ve cumartesi günlerinde 21:00-22:00 saatlerinden 01:00-02:00 saatlerine kadar çalıştığını ileri sürerek fazla çalışma alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
Taraflar arasında, davacının fazla çalışma süreleri konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda, satış temsilcisi olan davacı, dava dilekçesinde haftanın 6 günü 07:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını belirtmiş, sadece ürün tanıtımında çıkış saatinin 21:00-22:00-23:00 saatlerine kadar uzadığını iddia etmiştir. Davacı tanıkları genelde haftanın 6 günü 07:00-20:00 saatleri arasında çalışıldığını beyan etmiştir. Hal böyle olunca Mahkemece, davacının çalışma saatlerinin haftanın 6 günü 07:00-20:00 saatleri arasında olduğu kabul edilerek yapılacak hesaplamaya göre fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerekirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.