MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Lehe yasanın tespiti amacıyla yapılan karşılaştırma sırasında, müştekiye ait eve gece sayılan zaman dilimi içerisinde, merdiven dayayıp balkona çıkarak, sağlam pencere kilidi menteşelerini kırıp giren sanığın eyleminin müştekinin şikayetçi olmaması da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde yazılı bulunan hırsızlık suçunun yanında ayrıca aynı yasanın 116/4. maddesinde yazılı bulunan konut dokunulmazlığını ihlal suçunu da oluşturduğunun gözetilmemesi; 765 sayılı yasa ile yapılan uygulamada, sanık benzer suçtan mükerrir olup anılan yasanın 81/2. maddesi ile uygulama yapıldığı halde aynı yasanın 522/son maddesine aykırı olarak, anılan maddenin lehe hükümlerinden yararlanamayacağının dikkate alınmaması; 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanma koşulları oluşmadığı halde anılan maddedeki indirim hükümlerinin uygulanması; 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesine göre 1 yıl 6 ay hapis cezasından 1/3 artırım yapılırken 1 yıl 12 ay yerine sonuç cezanın 24 ay hapis cezası olarak belirlenmesi; 5237 sayılı TCK"nın 61/4 maddesine aykırı olarak aynı yasanın 143. maddesinin 35. maddeden sonra uygulanması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanık hakkında teşebbüs, gece nedeniyle artırım ve mahsup hükümleri uygulanırken uygulama maddeleri karar yerinde gösterilmemiş ise de; uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK.nun 35, 143 ve 63. madelerinin hüküm fıkrasına mahallinde eklenmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 08.04.2008 tarih 2008/1-157 esas, 2008/74 sayılı ilamında açıklandığı üzere, tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde; 5237 sayılı TCK"nın lehe kabulü ile yapılan uygulamalarda aynı Kanunun 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uygulamasında (a,b,c,d,e) bentlerinde belirtilen haklardan yoksunluğun hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksunluğun ise koşullu salıverilmesine kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından ""TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine "Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin ""a,b,c,d,e"" bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu cezasından koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesine ve hüküm fıkrasından "mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin" bölümün çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.