MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı vekili, davacı işçinin fark ücret, ikramiye, fazla mesai toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının ücretlerinden 4857 sayılı İş Kanunu’nun 62. maddesi uyarınca ücretten indirim yapılamayacağı gerekçesi ile fark ücret ve ikramiye alacağının kabulüne, diğer isteklerin reddine dair verilen kararın davalı vekili temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 22.10.2013 gün ve 2013/24134 esas, 2013/22117 karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “davacı işçinin sendikalı işçi olduğu, ücretin indirilmesi ile ilgili muhatabın sendika olması gerektiği, ücretin anlaşma ile düşürüldüğünün kabulünün mümkün olmadığı, bu anlamda davacı işçinin iradesinin fesada uğradığının kabulünün gerektiği” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı Kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizce verilen karara karşı mahkemece direnilmiş olup, mahkemece dayanılan gerekçelerin Dairemiz uygulamasına uygun düştüğü, bu nedenle direnmenin doğru olduğu anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 08.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.