MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.11.2016 gün, 2016/950 Esas ve 2016/436 Karar sayılı kararıyla, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanığa, CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verilmesi karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tanık tarafından olay yerinde görüldüğü tespit ve teşhis edilen... plakalı aracı suç tarihi olan 07.12.2014 günü kullanan kişinin sanık olduğunun iddia edildiği somut olayda; sanığın suçta kullanılan aracı hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verilen ...’dan 08.12.2014 günü satın aldığını ve suç tarihinde öğleden sonra balık avı için Çay ilçesine gittiğini beyan ederek üzerine atılı suçu kabul etmediğinin ve tanığın sanığı soruşturma aşamasında fotoğraf üzerinden teşhis ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın mümkünse duruşmada hazır edilerek tanık ... ile yüzleştirilmesi, hazır edilmesi mümkün değilse teşhise elverişli güncel fotoğrafları temin edilerek tanığa gösterilmesi, ayrıca sanığın suç tarihinde birlikte olduğunu beyan ettiği....ve ....’ın tanık olarak dinlenilmesi, sanığın suç tarihinde kullandığı telefon numaralarının suç tarihinde baz sinyal bilgilerini de kapsar şekilde HTS kayıtlarının Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumundan getirtilerek savunmasının doğruluğunun araştırılması ve sonucuna göre deliller bir bütün halinde değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve kovuşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.03.2013 tarih 2012/1051 Esas ve 2013/201 Karar sayılı ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 06/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.