MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda,davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı , davalı ile aralarında düzenlenen 07/03/2011 tarihli sözleşme ile ilgili adresteki 358 no’lu parselin zilyetliğinin devrine ilişkin karşılıklı anlaşmalar ve devir bedeli olarak 30.000 TL kararlaştırıldığını, zilyetliğin devrinin geçerli olabilmesi için sözleşmede devir bedelinin yazılmadığını, ancak bu bedeli kendi banka hesabından çekip davalı ile yapılan sözleşmeyi onaylayan dava dışı ...... isimli şahsa ödediğini, aradan geçen sürede fiili devir gerçekleşmediği gibi 2B kapsamındaki taşınmazın başvuru işlemlerinin de kendisi adına yapılmadığını,bunun üzerine davalıya ... 10.Noterliği’nin 15/07/2013 tarihli ihtarnamesini çekerek sözleşmeyi feshettiğini,ancak ödediği 30.000 TL’nin tarafına iade edilmediğini,bu nedenle davalı hakkında ... 16.İcra Müdürlüğü’nün 2013/9136 E. Sayılı dosya ile takip yaptığını,davalının takibe haksız şekilde itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline,lehine %20’ den az olmamak kaydıyla icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı,davacının dava dilekçesinde belirttiği parayı alan kişinin dava dışı ... olduğunu, sözleşmede açıkça kararlaştırılmış bir bedelin olmadığını, davacının kendisine ödeme yaptığını ispat etmesi gerektiğini savunarak,davanın reddini istemiştir.
Mahkemece;davacının davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş,hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-TMK 6. maddesi hükmü uyarınca; kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde; gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere, ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan, ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin, iddia ettiği olayı ispatlaması gerekir.
Somut olayda;ispat yükü üzerinde olan davacı taraf,iddiasını yazılı deliller ile ispat edememiştir.Ne var ki,davacının dava dilekçesinde belirttiği delilleri arasında ‘’yemin ‘’ delilinin de yer aldığı anlaşılmakla,davacıya iddiasını ispat noktasında yemin teklif etme hakkı hatırlatılmadan hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla mahkemece,yukarıda ifade edilen yasa hükümleri ve açıklamalar dikkate alınmak suretiyle, ispat yükü üzerinde olan davacı tarafa yemin teklif hakkının 6100 sayılı HMK’nun 225 vd. maddelerine uygun şekilde hatırlatılması ve sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.