Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/948 Esas 2019/2292 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/948
Karar No: 2019/2292
Karar Tarihi: 16.04.2019

Kasten öldürme - kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/948 Esas 2019/2292 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından hüküm vermiştir. Öldürme suçu nedeniyle hükümlüye 14 yıl 2 ay hapis cezası verilirken, yaralama suçu nedeniyle eski hüküm aynen infaz edilmiştir. Hüküm, önceki kararların bozulması sonucu yapılan uyarlama yargılaması sonucu verilmiştir. Ancak, TCK'nin 29. maddesinin gerekçelendirilmeden bırakılması bozma nedeni olarak görülmüştür. Bu nedenle, uyarlama talebinin reddine karar verilmesi hatalıdır ve hükümler bozulmalıdır.
Kanun maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nin 448, 51/1 ve 59. maddeleri
- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2 ve 53. maddeleri
- 5252 sayılı TCK'nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi

1. Ceza Dairesi 2019/948 E. , 2019/2292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 1) Kasten öldürme ve ruhsatsız silah taşıma suçundan;
a) Mahkemenin 28/04/1993 gün ve 1993/5 esas- 1993/34 karar sayılı ilamına yönelik uyarlama talebinin CMK"nin 223/7 maddesi uyarınca reddi,
b) Mağdur..."i kasten yaralama suçundan; Mahkemenin 02/12/1992 gün ve 1991/135 esas- 1992/94 karar sayılı ilamına yönelik uyarlama talebinin CMK"nin 223/7 maddesi uyarınca reddi,
2) Kasten öldürme suçu nedeni ile;
a) TCK"nin 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 14 yıl 2 ay hapis cezası.
b) Mağdur ..."i kasten yaralama suçu nedeni ile eski hükmün aynen infazı.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hükümlü ... hakkında kasten öldürme suçundan 765 sayılı TCK’nin 448, 51/1 ve 59. maddeleri; kasten yaralama suçundan 765 sayılı TCK’nin 456/2. maddesi gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ayrı ayrı ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nin 7/2 ve 5252 sayılı TCK’nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddesi gereğince yeniden bozma üzerine duruşma açılarak yapılan uyarlama yargılaması sonucunda verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Uyarlama yargılaması sonucu kurulan hükümle önceki hüküm tamamıyla ortadan kalkacağından Dairemizin 30.05.2018 tarih, 2018/17 Esas, 2018/2650 Karar sayılı bozma kararında TCK’nin 29. maddesinin gerekçelendirilmeden CMK’nin 230. maddesi çerçevesinde gerekçesiz bırakılması nedeniyle bozulmuş olup; kesinleşen 765 sayılı TCK’nin 448, 51/1 ve 59. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nin hükümleri karşılaştırılması gerektiğinden 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi gereğince yeni yasanın sanık lehine olduğu ve uyarlamanın 5237 sayılı Yasaya göre yapılması gerektiği gözetilmeden uyarlama talebinin reddine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan; hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, BOZULMASINA, 16/04/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.