• FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETİNİN HESABI
• PUANTAJ KAYITLARINA GÖRE ÇALIŞMA SAATİNİN HESAPLANMASI
• FAZLA MESAİ ALACAĞI

• İŞ KANUNU (4857) Madde 41

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı vekili, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma hafta tatili, yıllık izin ve benzin parası ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla mesai ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Davalı işveren, davacının işe-giriş çıkış kayıtlarını gösteren puantaj çizelgelerini ibraz etmiş, davacı da bu kayıtlara göre hesaplama yapılmasını istemiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının çalışma saatleri, puantaj kayıtlarındaki ortalama giriş çıkış saatleri esas alınarak hesap yapılmıştır. Oysa, davacının zamanaşımına uğramayan tüm çalışma süresine ilişkin puantaj kayıtları ibraz edilmiştir. Bu kayıtlara göre haftalık çalışma saati hesaplanmalı buna göre hüküm kurulmalıdır. İşe giriş çıkış kayıtlarının ortalaması esas alınarak yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine 26.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.