3. Hukuk Dairesi 2018/5920 E. , 2019/2859 K.
"İçtihat Metni"
Davacı .... Şehiriçi Doğalgaz Dağıtım Ticaret ve Taahhüt A.Ş. ile davalı ....Tütün Kağıt Sanayi ve Ticaret A.Ş. arasındaki alacak davasına dair.... Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 09/10/2015 tarihli ve 2014/20 Esas 2015/742 Karar sayılı hükmün bozulması hakkında dairece verilen 25/04/2018 tarihli ve 2016/13289 Esas 2018/4457 Karar sayılı ilama karşı taraflarca kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalının seçmiş olduğu tedarikçi firmadan satın aldığı doğalgazı taşınmak için dağıtım şebekesini kullandığını, bu nedenle 01/10/2013 tarihinde davalı şirkete ait tesislerde yapılan denetim sırasında dağıtım şebekesinde yer alan by-pass vanasına müdahale edilmek suretiyle sayaçtan geçirilmeden kaçak doğal gaz kullanıldığının tespit edildiğini, bu hususu ayrıca mahkeme kanalı ile de tespit ettirdiklerini ileri sürerek; mevzuat hükümlerine göre hesaplanan 9.699.129,71 TL kaçak doğalgaz bedelinin kaçak kullanım gerçekleştiği tarihlerden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; gerek davacı şirkete bağlı görevliler tarafından tutulan tutanakta gerekse davacı şirketin başvurusu üzerine mahkemece yapılan tespit sonucunda alınan bilirkişi raporunda kaçak doğal gaz kullanımın gerçekleştiğine dair herhangi bir tespite yer verilmediğini, diğer yandan enerji maliyetlerini düşürmek için 2013 yılı Nisan ayında kömür yakıtlı buhar kazanı kullanımına başladıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; tespit dosyası ve davacı şirket tarafından tutulan tutanak ile davalı şirketin tesisinde kurulu bulunan davacı şirkete ait bay-pass hattına müdahale etmek suretiyle kaçak doğal gaz kullandığının sabit olduğu, hükme esasa alınan bilirkişi raporu ile davacı şirket tarafından kaçak müdahalenin tespit edildiği 01/10/2013 tarihinden önce son olarak 17/09/2013 tarihinde sayaç okuma işlemi yapıldığı, buna göre kaçak kullanım süresinin 13 gün ve kaçak kullanım bedelinin 314.866,36 TL olduğunun belirlendiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 314.862,36 TL"nin 01/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, tarafların temyizi üzerine Dairemizin 25/04/2018 tarihli ve 2016/13289 Esas 2018/4457 Karar sayılı ilamıyla; davacı tarafın tüm, davalı tarafın ise sair temyiz itirazları reddedilmiş ve kaçak doğalgaz kullanımı nedeniyle tahakkuk ettirilecek tutarın belirlenmesinde kaçak tutanağının düzenlendiği 01/09/2013 tarihi yerine 01/10/2013 tarihinin esas alınmasının doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma ilamına karşı davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Temyiz ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında HUMK"nun 440 ıncı maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan davacı tarafın tüm, davalı tarafın ise sair karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
2- Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davaya konu kaçak doğal gaz kullanımına ilişkin tutanağının davacı şirkete bağlı görevliler tarafından 01/10/2013 tarihinde düzenlendiği ancak tutanağa sehven 01/09/2013 tarihinin yazıldığı anlaşılmaktadır. Esasen bu husus, yargılama aşamasında taraflarca da kabul edilmiştir.
Ne var ki, mahkeme kararının açıklanan bu husus gözetilerek onanması gerekirken, zuhulen bozulduğu bu defa yapılan inceleme ile belirlendiğinden, davalı tarafın bu yöne ilişen karar düzeltme isteminin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı tarafın tüm, davalı tarafın ise sair karar düzeltme isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle HUMK"nun 440 ıncı maddesi gereğince davalı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 25/04/2018 tarihli ve 2016/13289 Esas 2018/4457 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılarak mahkeme kararının ONANMASINA, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde düzeltme isteyen davalı tarafa iadesine, 02/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.