MAHKEMESİ : Ankara 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2013
NUMARASI : 2011/822-2013/389

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı neden olmadan feshedildiğini, çalıştığı dönemlere ilişkin hak ve tazminatlarının davalı işverenler tarafından ödenmediğini, bu nedenle kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ve yıllık izin ve hafta tatili alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının talep ettiği alacaklardan sorumlu olamayacağını fazla mesai yapılmadığını, hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışma yapılmadığını, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini talep ve müdafaa etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, davacının davalı işverenlikte 03.11.2007 tarihinde çalışmaya başladığı, değişik şantiyelerde değişik tarihlerde çalıştığı, davacının kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları olduğu kanaatiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı E. Mühendislik İnş. Tic. A. Ş. vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı ile fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olarak davalıya ait işyerinde kalıp ustası olarak çalışmakta olan davacının fazla mesai alacağına ilişkin olarak hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda haftalık 9 saat fazla çalışıldığı kabul edilerek hüküm altına alınmışsa da, dosya içeriğine ve aynı işyeri ile ilgili diğer dosyalarda beyanda bulunan tanık beyanları, Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 2013/6450 esas 2014/7811 sayılı kararı ile yine aynı mahkemenin 2013/6501 esas, 2014/7812 sayılı kararı ile onanan dosyalarda ki tanık anlatımlarına göre emsal dosyalar için işçilerin haftanın 6 günü 08:00-17:00 saatleri arası çalışıp bir saat ara dinlenmesi düşülerek haftada kırk sekiz saat çalıştığı, kırk beş saatin düşülmesiyle 3 saat fazla çalışma yaptığının kabul edildiği anlaşılmıştır. Hal böyle olunca davacının da haftada 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmesi gerekirken aralarında menfaat birliği bulunan tanık anlatımlarına göre fazla mesai alacağının yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.