MAHKEMESİ : Gebze 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2011/114-2013/47

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 26.11.2008 tarihinde işten çıkartıldığını, işten çıkartılmadan önce antrepo sorumlusu olarak çalıştığını, kesinleşen işe iade kararı sonrası işverene süresinde başvurduğunu ancak işverence 01.07.2010 tarihinde depo operatörü olarak ve fesih tarihindeki ücreti ile işe başlatıldığını, yapılan zamların ücretine yansıtılmadığını, fesih tarihinden dava tarihine kadar olan dönem için prim, yemek ve yol sosyal yardımlarının da ödenmediğini ileri sürerek, fark ücret alacağı ile prim, yemek ve yol ücreti alacaklarınını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işe iadeden önce de aynı ünvanla çalıştığını, yemek ve servis uygulamasının ekonomik sıkıntılar sebebi ile kaldırıldığını, prim uygulamasının da performansa ve şirketin mali durumuna göre yapıldığını ve bu uygulamanın da kaldırıldığını, işçilere zam yapılamadığını, dava tarihi itibari ile yemek yardımının tekrar uygulanmaya başlandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yemek ve servis ücretinin tüm işçiler yönünden kaldırıldığı ve davacının işe iadeden sora işe başlarken bu sosyal yardımların kaldırıldığını zaten bildiği, servisin halen tam olarak uygulanamadığı, yemek yardımının da dava tarihinden itibaren uygulanmaya başlandığı, davacının çalışmadığı dönem için ise zaten yemek ve servis ücreti hakkı olmadığı, prim alacağının ise hem çalışmadığı dönem için prim alacağına hak kazanamadığı, hem de prim alacağı performans ve işverenin mali durumuna göre belirlenerek bu şekilde uygulandığı için ekonomik sıkıntı sebebi ile uygulamanın kaldırıldığı, davacının da işe iade talebinde bulunurken bunu bildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile fark ücret alacağı dışındaki taleplerin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fark ücret alacağının hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda 01.07.2010-31.12.2010 dönemine ilişkin fark ücret alacağı hesaplanırken aylık ücret farkının 97,28 TL yerine 70,28 TL olarak esas alınması hatalı olup eksik hesaplamaya sebep olmuştur. Davacının fark ücreti 01.07.2010-31.12.2010 dönemi yönünden aylık ücret farkı 97,28 TL kabul edilerek hesaplanmalıdır. Yanılgılı bilirkişi raporunun hükme esas alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının yemek ve yol ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı işveren işyerinde ekonomik sıkıntı sebebi ile 2009 yılı Mart ayında yemek yardımının 2010 yılında da yol yardımının kaldırıldığı, dava tarihi itibari ile yemek yardımının uygulanmaya başlandığı, yol yardımının ise hala tam olarak uygulanamadığı anlaşılmaktadır. Davacının iş sözleşmesi 26.11.2008 tarihinde feshedilmiş olup, yemek ve yol yardımı davacının iş sözleşmesi askıda iken kaldırıldığından ve 4857 sayılı İş Kanunu"nun 22. maddesi gereğine aleyhe değişiklik yönünden rızası bulunmadığından yemek yardımı alacağının 26.11.2008 tarihinden itibaren dört aylık boşta geçen süre dönemi ve işe başlatıldığı 01.07.2010 tarihinden dava tarihine kadar olan dönem için, yol yardımının ise işe başlatıldığı 01.07.2010 tarihinden dava tarihine kadar olan dönem için hesaplanıp hüküm altına alınması gerekir. Adı geçen alacakların tamamının reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.