Güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, anılan Kanun"un 231/8. maddesi gereğince 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına dair Kayseri 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2015 tarihli ve 2015/216 esas, 2015/689 sayılı kararının 15/12/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın 22/08/2017 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetine karar verildiğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama neticesinde, 5271 sayılı Kanun"un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kayseri 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2019 tarihli ve 2019/4 esas, 2019/796 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/12/2019 gün ve 94660652-105-38-16359-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/01/2020 gün ve 2019/134549 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 20/06/2019 tarihli ve 2017/8003 esas, 2019/6977 karar sayılı ilâmında da kabul edildiği üzere, somut olayda aynı dosyanın diğer sanığı olan ... ile katılan şirket arasında finansal kiralama sözleşmesi yapıldığı, sanık ..."in söz konusu sözleşmeyi kefil olarak imzaladığı, malın zilyetliğinin adı geçen sanığa geçmediği, sanığın sözleşmeye göre malların teslim edilmemesi ya da borcun ödenmemesi halinde sadece hukuksal sorumluluğunun bulunduğu, katılan şirket ile sanık arasında doğrudan bir hizmet ilişkisinin bulunmadığı dikkate alınarak, söz konusu sözleşme gereğinin yerine getirilmemesi nedeniyle, sanığın cezai sorumluluğunun bulunmadığı ve atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı cihetle, sanığın beraatine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın müşterek müteselsil kefil sıfatıyla, dosyanın diğer sanığı olan ..."ın ise kiracı olarak, katılan ... şirketi ile finansal kiralama sözleşmesi imzaladıkları, finansal kiralama kanunu ve sözleşmesi gereği traktörü teslim alarak zilyet olan ve ödememe halinde iade ile mükellef olan, bu yüzden de cezai bakımdan sorumluluğu olan kişinin diğer sanık ... olduğu, sanık ..."nin sorumluluğunun sadece hukuksal olduğu, şirket ile arasında doğrudan bir hizmet ilişkisinin bulunmadığı nazara alındığında sanığın cezai sorumluluğunun bulunmaması ve atılı suçun yasal unsurlarının oluşmaması gözetilerek sanığın beraatine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet bulunmadığından Kayseri 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2019 tarihli ve 2019/4 esas, 2019/796 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanığın yasal unsurları oluşmayan güveni kötüye kullanma suçundan BERAATİNE, atılı suçtan tayin edilen CEZANIN KALDIRILMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.