MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/351 Esas ve 2018/550 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık müdafiinin CMK"nun 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 06.12.2018 gün, 2018/4376 Esas ve 2018/2684 Karar sayılı Esastan Red" kararına karşı, sanık müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü;
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarları ve türleride gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nun 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nun 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere ilişkin yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdiri ile Bölge Adliye Mahkemesinin kararına göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Olay tarihi itibarıyla yaz saati uygulaması da göz önüne alındığında İstanbul ilinde güneşin batış saatinin 19:28 olduğu, buna göre gece sayılan zaman diliminin 21:28 de başladığı, müştekinin soruşturma aşamasında alınan beyanında evden 20.00 civarında ayrıldığını, 23.50’de eve döndüğünü beyan ettiği, kovuşturma aşamasında alınan beyanında ise evden teravih namazı için ayrıldığını belirttiği, yerel mahkeme tarafından müştekinin akşam ezanı saati olan 20.35’de evden ayrıldığı kabul edilerek TCK’nun 143. maddesinin uygulandığı, ancak gece vaktinin 21.28’de başlaması nedeniyle sanık hakkında hırsızlık suçunun artırım maddesi olan TCK"nun 143. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMK"nun 303. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK"nun 143. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkarılarak, hırsızlık suçundan sonuç cezanın 5 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 29.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.