MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı; davalı kiraya veren ile 17.04.2007 tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesine istinaden kiraladığı taşınmaz kullanılmaz durumda olduğundan, taşınmazda tadilat ve onarım yapmak zorunda kaldığını, tarafların 18.03.2009 tarihinde kira sözleşmesini sona erdirdiklerini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ilave faydalı masraflar için 1.800 TL ve davalı tarafından eksik ödenen depozito için 200 TL olmak üzere toplam 2.000 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 03.09.2013 tarihinde talebini 14.112.00 TL"ye yükseltmiş, 2.000 TL"nin dava tarihinden, 12.112,00 TL"nin ıslah tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsilini istemiştir.
Davalı; kira sözleşmesinde, dava konusu dairenin yapılı bir şekilde teslim edildiği ve aynı şekilde teslim alınacağının belirtildiğini, yine sözleşmeye göre kiracının dairede hiç bir değişiklik yapamayacağı, yaparsa da masraflarının kendisine ait olacağının açıkça yazıldığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davalının kiracısı olan davacı tarafından, bilirkişi raporunda belirlenen tadilat ve onarımların kiralanan için yapıldığı, bunların faydalı onarım niteliğinde olduğu göz önünde tutularak davanın kabulüne, 14.112,00 TL alacağın 2.000,00 TL"sinin dava tarihi olan 15/04/2010 tarihinden, 12.112.00 TL"sinin ıslah tarihi olan 05/09/2013 tarihiden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Sözleşmede aksine bir hüküm yoksa davacı kiracı akti ilişkinin devamı sırasında kiralananda yaptığı değer artırıcı masraf ve harcamalarını TBK 527 vd (BK.nun 414) maddelerinde düzenlenen vekaletsiz işgörme hükümlerine göre davalıdan talep etme hakkına sahiptir.

Somut olayda; davacının dava konusu mecuru 17.04.2007 tarihli kira sözleşmesi ile 1 yıl süreyle kiraladığı, mecurun 18.03.2009 tarihinde tahliye edildiği sabittir.
17.04.2007 tarihli kira sözleşmesinin genel şartlar bölümünün 12. maddesinde; "kiracı kiralanan şeyin içinde ve dışında yaptıracağı tezyinat masrafları kendisine ait olacak ve mukavele müddeti bittiğinde yapılan her türlü masraf için tazminat istemeye hakkı olmamak ve bu gayrimenkul inşaatın tamamı mal sahibinin olacaktır.", hususi şartlar bölümünün 4.maddesinde; "kiracı kiralayanın (mal sahibinin) yazılı muvafakatı olmadan kiralanan yerde herhangi bir değişiklik yapamaz, ancak muvafakat alındıktan sonra yapılabilecek tadilat ve değişikliklere ait masraflar tamamen kiracıya aittir." şeklinde hükmün bulunduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, taraflar arasında yapılan kira sözleşmesinde tarafların özgür iradesi ile kararlaştırılan hükümlerin geçerli olup tarafları bağladığı, bu maddeler uyarınca davacının yaptığı imalat bedellerini talep edemeyeceği nazara alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.