Danıştay 4. Daire 2021/5760 Esas 2021/6700 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/5760
Karar No : 2021/6700


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU :… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına yöneticisi olduğu ve … İnşaat Malzemeleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nin komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden tarh edilen 2012 yılına ilişkin vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 2012/4-6, 7-9, 9-12 dönemlerine ilişkin geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; 28/09/2011 tarihinden itibaren düzenlediği tüm faturalarının gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına ilişkin olmadığı, KDV beyanları ve Ba-Bs analizinden tespit edilen fatura tutarları üzerinden, Danıştay içtihatlarına uygun olarak, %2 oranında komisyon geliri hesaplanmak suretiyle matrah takdirinde hukuka aykırılık, davacı adına komisyon geliri nedeniyle yapılan tarhiyattan, davacı tarafından beyan edilen ödenecek vergiler düşülerek cezalı vergilendirmeye gidilmesi gerekirken, davalı idarece, bu husus göz ardı edilerek gerçekleştirilen vergi ziyaı cezalı geçici vergi tarhiyatının, beyan ve tahakkuk ettirilen ödenecek vergilere ilişkin kısmının mükerrer olduğu, bu sebeple, dava konusu cezalı geçici vergiler nedeniyle kesilen vergi ziyaı cezalarının, davacı tarafından beyan edilen ödenecek vergilere isabet eden kısmında bu gerekçeyle hukuka uygunluk görülmeyerek, istinaf isteminin, bu kısım yönünden belirtilen gerekçeyle reddine geçici vergi asılları ile üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezaları yönünden ise mahsup süresi geçen geçici vergi asıllarının aranmaması ve geçici verginin yıllık vergiye mahsuben alınan peşin bir vergi olması nedeniyle dava konusu dönemlere ilişkin olarak yol açılan geçici vergi kaybından dolayı bir kat vergi ziyaı cezası uygulanması hakkaniyete uygun olacağı, dava konusu dönemlere ilişkin üç kat vergi ziyaı cezalarının, beyan edilen ödenecek vergiler dikkate alınmak suretiyle belirlenecek vergi asıllarının bir katını aşan kısımlarında bu gerekçeyle hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, kısmen gerekçeli olarak reddine, mahkeme kararının kısmen kaldırılmasına, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının bazı firmalar tarafından düzenlenen sahte faturaları defter kayıtlarına ve beyanlarına intikal ettirdiğinin tespit edildiği, yapılan işlemin hukuka uygun olduğu, kararın kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 15/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.





(X) KARŞI OY :

193 sayılı Gelir Vergisi Kanunun 120/4. maddesinde, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş döneme ait geçici verginin %10'unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için resen veya ikmalen geçici verginin tarh olunacağı, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ancak, gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil olunacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarları gösterilmiş ise de, geçici vergilerin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarlarının kesilecek vergi ziyaı cezası tutarlarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkça belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici vergilerin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının hukuki sonuç doğurmasına imkan bulunmamaktadır.
Bu durumda, ihtilafın "geçici vergi asıllarına ilişkin kısım yönünden incelenmeksizin reddine" karar verilmesi gerekirken, davalı idarenin temyiz isteminin kısmen kabulü ile aksi yöndeki Mahkeme kararının geçici vergi asıllarının kaldırılması yönündeki hüküm fıkrasının belirtilen gerekçelerle bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararının buna ilişkin kısmına katılmıyorum.