MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Basit kasten yaralama
HÜKÜMLER :1) Sındırgı Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2019 tarih ve 2017/248 (E), 2019/70 (K) sayılı kararı; Sanığın müşteki Atike’ye yönelik basit kasten yaralama suçundan beraatine dair kararı,
2) Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 16/11/2020 tarih 2019/2315 (E) 2020/2016 (K) sayılı kararı; Sındırgı Asliye Ceza Mahkemesinin kararının kaldırılarak; Sanığın müşteki Atike’ye yönelik basit kasten yaralama suçundan, TCK’nin 86/2, 86/3-a, 29, 62/1, 53 ve 58 maddeleri gereğince 3 ay 22 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı,
TÜRK MİLLETİ ADINA
Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 16/11/2020 gün ve 2019/2315 Esas, 2020/2315 Karar sayılı kararının sanık tarafından CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan
açılan kamu davasında beraatine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından ise Yerel mahkeme kararının kaldırılarak, sanığın mahkumiyetine karar verildiği, sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan verilen kararın türü ve karar tarihi gözetildiğinde, 28.02.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK"nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk defa bölge adliye mahkemesince mahkumiyet kararı verildiğinden, kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin duruşma açarak verdiği 16/11/2020 tarih 2019/2315 Esas, 2020/2016 Karar sayılı "istinaf başvurusunun bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; suçu işlemediğine beraat kararı verilmesine ve kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, tekerrüre esas alınan ve Sındırgı Asliye Ceza Mahkemesinin 24/10/2013 tarih, 2013/3 Esas, 2013/165 Karar sayılı ilamıyla verilen 5237 sayılı TCK"nin 151/1. maddesindeki mala zarar verme suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz sebepleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Dairesinin 16/11/2020 tarih ve 2019/2315 Esas, 2020/2016 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün CMK"nin 302/2 maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/2-b maddesi gereğince Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.