Danıştay 3. Daire 2018/1308 Esas 2021/5072 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1308
Karar No : 2021/5072

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Yapı Nakliyat İzolasyon Turizm İnşaat Mimarlık Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLLERİ : Av. …-Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının bir kısım alımlarını sahte faturalarla belgelendirdiği yolundaki tespitleri içeren vergi tekniği raporunun done alındığı takdir komisyonu kararına dayanılarak 2010 yılının Kasım ve Aralık dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu tarhiyatın dayanağının esas itibarıyla vergi tekniği raporu olduğu, matrah takdiri dışında sadece zamanaşımını durdurma sonucunu doğuracak şekilde takdir komisyonuna başvurulmasının tarhiyata etkisinin olmadığı dikkate alındığında, en geç 31/12/2015 tarihinde kadar tebliğ edilmesi gerekirken 19/10/2016 tarihinde tebliğ edilen tarhiyatın zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Takdire sevk işleminin hukuki dayanağının bulunduğu ve zaman aşımını durdurmak maksatlı olmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114.maddesinin 2 fıkrasında vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması halinde zamanaşımının duracağı ve azami bir yıl süre ile işlemeyeceği hüküm altına alındığından komisyonca bu sürenin aşılmadığı ve yapılan tarhiyatın usul ve hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Takdir komisyonuna zamanaşımını durdurmak maksatlı başvurulduğundan zamanaşımının durduğundan söz edilemeyeceği belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü ile Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE
MADDİ OLAY :
Davacının, hesap ve işlemlerinin 13/11/2015 tarihinde takdire sevk edildiği, 2010 yılı işlemlerinin 20/11/2015 tarihli inceleme emriyle sahte belge kullanma yönünden incelenmesinin istenilmesi üzerine, davacı hakkındaki incelemenin takdire done teşkil etmek üzere düzenlenen 16/08/2016 tarihli Vergi Tekniği Raporuyla tamamlandığı, söz konusu rapor esas alınarak takdir komisyonunca 20/09/2016 tarihli kararla takdir edilen matrah üzerinden adına salınan cezalı verginin 19/10/2016 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde re'sen tarhiyat, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olarak tanımlanmış, 74. maddesinin (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde, yetkili makamlar tarafından istenilen matrah ve servet takdirlerini yapmak, takdir komisyonunun görevleri arasında sayılmış, komisyonunun yetkilerini düzenleyen 75. maddenin 1. fıkrasında ise 72. maddenin 1. fıkrasına göre kurulan takdir komisyonunun 74. maddedeki görevleri dolayısıyla bu Kanunda yazılı inceleme yetkisini haiz olduğu kuralına yer verilmiştir.
Aynı Kanun'un 113. maddesinde zamanaşımı; süre geçmesi suretiyle vergi alacağının kalkması olarak belirtilmiş, 114. maddesinin 1. ve 2. fıkralarında ise vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlıyarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmeyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı, şu kadar ki vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulmasının zamanaşımını durduracağı, duran zamanaşımını mezkûr komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren kaldığı yerden işlemeye devam edeceği, ancak işlemeyen sürenin her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamayacağı hükme bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
213 sayılı Kanun'un 30. maddesine göre vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde matrah, takdir komisyonu tarafından takdir edilebileceğinden, bu durumdaki bir mükellefin vergi incelemesine başlanılmadan önce takdire sevk edilmesine ve düzenlenen raporların takdir komisyonunca done olarak kullanılmasına yasal bir engel bulunmamaktadır.
Zamanaşımı süresi içinde takdire sevk edilmekle işlemekte olan zamanaşımı süresinin duracağı 213 sayılı Kanun'un 114. maddesi gereğidir.
Ancak, takdir komisyonuna başvurulmasının zamanaşımını durdurabilmesi için takdire sevk tarihinde re'sen tarh nedeninin mevcut olması gerektiğinden, davacının takdire sevkedildiği tarih itibarıyla takdire sevk nedeninin bulunup bulunmadığı hususu incelenmek suretiyle ve takdire sevk nedeni varsa işin esası değerlendirilerek ulaşılacak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken dava konusu tarhiyatın yazılı gerekçeyle kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddine ilişkin kararda hukuka uygunluk görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 10/11/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.