MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma sonrasında yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın açılmamış sayılmasına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı tarafça müvekkili hakkında satılan mal bedelinin tahsili için icra takibi başlatıldığını, ödeme emrine süresi içinde itiraz edilemediğinden takibin kesinleştiğini, oysa ki davalı tarafla müvekkili arasında hiçbir ticari ilişki bulunmadığını ileri sürerek müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacı vekilinin iddialarının doğru olmadığını, kendisinin davacı şirket kantarcısı olduğunu ve davacı şirkete 140 ton mal teslim ettiğini, teslimatı davacı şirket eksperine yaptığını, davacı şirket tarafından düzenlenen borç alacak çizelgesinin incelenmesine göre davacı şirketten alacaklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece verilen davanın kabulüne yönelik karar, Dairemizin 2015/9647 E. 2016/496 K. Sayılı 21.01.2016 tarihli ilamı ile "20/11/2014 tarihli celsede davanın reddine karar verildiği halde gerekçeli kararda davanın kabulüne denilmek suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmış olup, bu hal HMK"nın 298/2 maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, ayrıca tashih ile hüküm fıkrası değiştirilemeyeceği" gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma sonrasında yapılan ilk duruşmaya davacı katılmamış olduğundan davanın işlemden kaldırılmasına, yasal süresi içinde taraflarca yenilenmemiş olduğu gerekçesiyle de davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece 23.09.2016 tarihli karar ile davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, gerekçeli kararın yazımından sonra 14.10.2016 tarihinde ilk gerekçeli karardaki yasa yolunun yanlış gösterilmesi nedeniyle ikinci kez gerekçeli karar yazıldığı, bu durumda iki ayrı gerekçeli karar bulunduğundan mahkemece ikinci kez yazılan 14.10.2016 tarihli ek gerekçeli kararın kaldırılmasına,
2- 23.09.2016 tarihli asıl gerekçeli kararın dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 10/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.