MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitiyle sigorta başlangıç tarihinin 12.03.2002 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
Dava; davacının, davalıya ait işyerinde 12.03.2002 – 03.01.2011 tarihleri arasında geçen çalışmalarının ve sigorta başlangıç tarihinin 12.03.2002 olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalıya ait işyerinde tezgahtar olarak çalıştığını beyan eden davacı adına davalı işveren tarafından düzenlenen işe giriş bildirgesi ve talep edilen döneme ilişkin davalı Kurum"a bildirilen çalışma bulunmadığı, ancak talep edilen dönemden sonra 14.10.2011 – 11.10.2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinden davalı Kurum"a çalışma bildirildiği, davaıya ait işyerinin 14.10.2011 tarihinde 5510 sayılı Yasa kapsamına alındığı, davacının 04.01.2011 – 13.10.2011 tarihleri arasında 5510 sayılı Yasa"nın 4/b maddesi kapsamında sigortalılığı bulunduğu, dönem bordrolarında sadece davacının adının olduğu, davacı tarafından 2009 ve 2010 yıllarının bazı aylarında davalıya ait işyerinin kirasının davacı tarafından banka aracılığı ile ödendiğine dair dekontların delil olarak sunulduğu, komşu işyeri tanıklarının davacının davalıya ait işyerinde çalıştığını doğruladıkları, davalı tarafça; davacının kendisinin arkadaşı olması nedeni ile işyerine gelip gittiğinin, bir dönem işyerini davacıya devrettiğinin, ancak davacı işleri yürütemeyince işyerini tekrar devraldığının beyan edildiği anlaşılmaktadır.
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların Kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Yasal dayanağı dava tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesi ile halen 5510 sayılı Yasa"nın 86. maddesi olan bu tür davalarda; öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin, işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin o dönemde gerçekten var olup olmadığı, Kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı, eksiksiz bir şekilde belirlenmeli, daha sonra çalışma iddiasının gerçeğe uygunluğu özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispatlanabilirse de çalışmanın konusu, niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli ve dinlenilen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde çalışan işyerinde kayıtlı bordro tanıkları ya da komşu ve yakın işyerlerinde çalışan kayıtlı tanıklar olması sağlanarak çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenmelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 16.09.1999 gün 1999/21-510-527, 30.06.1999 gün 1999/21-549-555, 05.02.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-572, 03.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 2004/21-479-578 ve 01.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Somut olayda ise; davacı ile davalı arasında hizmet akti bulunup bulunmadığı şüpheye mahal bırakmayacak derecede ortaya konulmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; zabıtaya yazı yazılarak, davalıya ait işyerlerinin bulunduğu bina veya iş hanının talep edilen döneme ilişkin yönetim defterleri incelenmek sureti ile bu dönemde yönetimde bulunan kişilerin tespit edilmesini istemek, bu kişileri dinlemek ve özellikle aidatların kim tarafından ödendiğini sormak, davalıya ait işyerlerinin mülk sahibini araştırmak ve mülk sahibi davalıdan başkası ise bu kişi/kişilerin hem hizmet akti hem de davalı ile davacı arasında devir bulunup bulunmadığı hususlarında beyanlarını almak, davacı ile davalının vergi/oda/sicil kayıtları bulunup bulunmadığını araştırmak, davalının da; işyerini davacıya devrettiğine dair iddiası ile ilgili beyanlarını alarak varsa yazılı delillerini sunmasını istemek ve böylece davacı ile davalı arasında hizmet akti ve işyeri devri bulunup bulunmadığını tereddüte mahal bırakmayacak derecede belirleyerek varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece söz konusu fiili ve hukuki gerçekler dikkate alınmadan, eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden ..."ya iadesine,09.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.