Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Olayları açıklamak taraflara, hukuki nitelendirme ise hakime aittir (HUMK.md.76). Davacı; 205 ada 21 ve 22 parsellerin üzerinde bulunan binanın "aile konutu" olduğunu iddia etmiş ve taşınmazın miras hakkına mahsuben adına tescilini, olmazsa oturma hakkı tanınmasını istemiştir. Davalı M.savunmasında; "aile konutunun" sadece 21 parsel üzerinde bulunduğunu, 22 nolu parselin aile konutuyla ilgisinin olmadığını belirtmiştir. Görüldüğü gibi; dava konusu 22 nolu parselin "aile konutu" olup olmadığı yönünde taraflar arasında çekişme mevcuttur. Bu haliyle dava; öncelikle taşınmazın "aile konutu olduğunun tespiti " (TMK.md.194) daha sonra ise bu taşınmazın sağ kalan eşe miras hakkına mahsuben özgülenmesine (TMK.md.652) ilişkindir. Türk Medeni Kanununun 652"nci maddesine dayanan özgüleme isteği, paylaşma sonucunu hasıl edeceğinden sulh hukuk mahkemesinin görevine girmektedir. Bu istek yönünden görevsizlik kararı doğrudur. Ne var ki aile konutunun tespiti görevi Aile Mahkemesine aittir. Bu durumda; aile konutuyla ilgili tespit isteğine ilişkin davanın tefrik edilerek bu bölümün alıkonulup işin esasının incelenmesi gerekirken, bu istek yönünden de görevsizlik kararı verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.14.02.2011 (Pzt.)