MAHKEMESİ : Kırıkkale 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2014/42-2014/105

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı belediyede temizlik işleri müdür yardımcısı olarak çalıştığını, çalışanları denetleme görevi sebebi ile hafta tatili izni yapmadığını ve haftanın yedi günü çalıştığını, dini ve milli bayramların tamamında çalıştığını beyan ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın hukuki dayanak ve mesnetten yoksun olduğunu, davacının dava konusu ettiği alacakların kabul edilmemekle birlikte zamanaşımına uğradığını, davacının davalı kurumda işçi olarak çalıştığını ve çalıştığı döneme ait İş Hukukundan kaynaklanan tüm alacaklarını tam ve eksiksiz olarak aldığını, davacının hiçbir hak ve alacağının kalmadığını beyan ile davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece sadece soyut şahit beyanlarına itibar edilerek, davacının fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alındığı, davalı işverenin temyizi üzerine; mahkeme kararının 9. Hukuk Dairesinin 01.11.2012 günlü ilamıyla, araştırmaya yönelik bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyulduğu, ancak ibraz edilen belgelere itibar etmeyerek bozma öncesinde şahit beyanlarına göre yapılan hesaplamayı esas alarak hüküm kurması üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde, davalının dosyaya sunduğu mevcut nitelikteki kayıtlara uyulan bozma ilamına rağmen itibar edilmemesinin usuli kazanılmış hak ilkesine aykırılık oluşturduğu tespit edilerek kararın tekrar bozulmasına hükmedilmiştir.
Mahkemece Dairemizin 25.11.2013 tarihli bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesinde, “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, davacının 27.05.2011 havale tarihli dava dilekçesi ile kıdemli işçiliği teşvik ikramiyesi alacağını davalıdan talep ettiği, mahkemece 29.07.2011 tarihli karar ile bu alacağa ilişkin davanın asıl dava ile birleştirilmesine karar verildiği, bu alacağın davalı tarafından dava açıldıktan sonra ödenmesi üzerine mahkemece 07.08.2012 tarih ve 2012/961 sayılı kararda bu alacak hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulduğu ancak davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmediği ve davacının anılan kararı temyiz etmediği anlaşılmıştır. Mahkemece davalının vekalet ücreti yönünden kazanılmış hakları da gözetilerek talep edilen kıdemli işçiliği teşvik ikramiyesi alacağı hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi