
Esas No: 2015/9619
Karar No: 2018/2371
Karar Tarihi: 27.03.2018
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/9619 Esas 2018/2371 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; davalının müvekkili şirketten ihale ile iş aldığını ve işçi çalıştırdığını, işçi alacakları ödenmeyen dava dışı işçinin mahkeme kararıyla işçilik alacaklarını üst işveren olarak müvekkili şirketten tahsil ettiğini, müvekkilinin 6.131,75TL ödeme yapmak zorunda kaldığını, bu miktarı davalının ödemesi gerektiğini ileri sürerek 6.131,75TL"nin avans faiziyle davalıdan rücuen tahsilina karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; esas işçi alacağından davalı işverenin sorumlu olduğu, davacının işçi alacaklarından sorumluluğunun işçinin alacağını teminat altına almak için yasaya konulduğu, bu nedenle temyiz başvuru masrafları, icra dosyası için tehiri icra masraflarını isteyemeyeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava; tacirler arasında hizmet alım sözleşmesine istinaden açılmış rücuen tazminat talebine ilişkindir. Her iki tarafta tacir olduğuna ve uyuşmazlığın ticari işlerinden kaynaklandığına göre davacının avans faizi talep etmesi mümkündür. Mahkemece avans faizi talep edilmesine rağmen yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de yapılan bu yanlışlığın yeniden yargılama yapılmasını gerektirmemesi sebebiyle HUMK 438/7 maddesi uyarınca Mahkemece verilen hükmün 2. bendinde ‘yasal faiziyle’ ibaresinin hükümden çıkartılıp yerine ‘avans faiziyle’ ibaresinin yazılarak kararın düzeltilmiş bu şekliyle onanmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile “HÜKÜM” bölümünün 2. bendinin "yasal faiziyle" ibaresinin ‘avans faiziyle’ ibaresiyle değiştirilerek hükmün düzeltlmesi bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.