Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Mahkemece verilen kısa kararda 57.638.13.YTL. alacak üzerinden takibin devamına karar verildiği, gerekçeli kararda ise 66.521.20.YTL. faiz alacağına hükmedildiği, bu nedenlerle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır.
Borçlu vekili 19.06.2007 tarihinde bu kararı temyiz etmiş ancak Mahkemenin kararındaki borçlu sıfatı ile ilgili maddi hataya dayalı olarak Sağlık Bakanlığı yerine Milli Eğitim Bakanlığı yazılmış  daha sonra bu maddi hatayı farkeden Hazine vekili borçlu olarak Sağlık Bakanlığını taraf göstererek daha önce vermiş bulunduğu 19.06.2007 tarihli dilekçeye atıfta bulunmuştur. Mahkemece kararın 10.04.2007 tarihinde yüze karşı verildiğinden temyizin sürede yapılmadığından bahisle borçlu idare vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verdiği görülmektedir. HGK.nun 30.09.1970 gün ve 847/464 sayılı kararında, tutanağa geçirilip tefhim edilen ilk kararın geçerli olduğu, sonradan dosyaya konulan kararın ise bir örnek niteliği taşıdığı, bu kararın tefhim edilen esas kararla çelişmesi halinde hukuki sonuç doğurmayacağı, hukuki değer taşımayan bu karar örneğindeki yanlışlıkların düzeltilmesinin ilgililer tarafından her zaman istenebileceği benimsenmiştir. Ayrıca gerekçeli kararın borçluya tebliğ edildiğine ilişkin bir belgeyede rastlanılmadığına göre adı geçenin temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü gerekir.
Bu durum karşısında mahkemenin borçlu vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine ilişkin 01.08.2007 tarih ve 2006/739 sayılı kararının kaldırılmasına oybirliği ile karar verildi.
Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi.
Kısa kararla gerekçeli karar arasında yukarıda açıklandığı şekilde çelişki bulunduğundan 10.04.1992 tarih, 7/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereği bu çelişkinin giderilmesi için ve verilen önceki kararla bağlı olmaksızın yeni bir karar verilmek üzere Mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.    
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21/03/2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.