MAHKEMESİ :Selçuk Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :02.06.2010
NUMARASI :Esas no:2009/340 Karar no:2010/149

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı, hayata kast, pek kötü ve onur kırıcı davranış (TMK.md. 162) ve evlilik birliğinin sarsılması (TMK.md. 166) sebeplerine birlikte dayanarak boşanma isteminde bulunmuştur.
Yerel Mahkeme gerekçeli kararda delilleri münhasıran evlilik birliğinin sarsılmasına (TMK.md. 166) dayalı olarak değerlendirdiğini duraksamaya yer vermeyecek açıklıkta ifade etmiştir
Mahkemece davacının hayata kast, pek kötü ve onur kırıcı davranış sebebiyle boşanma istemi (TMK.md. 162) bulunduğu halde bu isteme ilişkin herhangi bir değerlendirme yapılmadan (HMK.md.297/c) eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı kadının evlilik birliğinin sarsılması sebebine dayalı boşanma isteğine yönelik temyiz istemine şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi.30.11.2011 (Çrş)
KARŞI OY YAZISI
Davacı, davalının hakaret ettiğini, zorla ters ilişkiye girdiğini, herhangi bir işte çalışmadığını, ayrı ve müstakil bir ev açmadığını ve her fırsatta evlendiğine pişmanlık ifade ettiğini ileri sürerek; pek kötü ve onur kırıcı davranış ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebeplerine birlikte dayanarak boşanma talebinde bulunmuş, mahkemece, Türk Medeni Kanununun 162. maddesindeki özel boşanma sebebiyle ilgili herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın, "evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı ve dava dilekçesinde geçimsizlik nedeni olarak ileri sürülen ididaların ispatlanamadığı" gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Dava dilekçesinde boşanma sebebi olarak gösterilen hadiseler, hem Türk Medeni Kanununun 162. madesindeki, hem de aynı Yasanın 166/1 maddesindeki boşanma sebebini teşkil eder. Davacı, bu hukuki sebeplerden yalnızca birine dayanabileceği gibi aynı dava içinde her ikisine de dayanabilir. Boşanma sebebi olarak gösterdiği hadiseleri kanıtlamamış ve dava bu sebeple reddedilmiş olduğuna göre, bu ret kararı 162. maddedeki boşanma sebeplerini de kapsar. Bu durumda mahkemece 162. maddeye dayalı sebeple ilgili ayrıca olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi artık gerekmez. O nedenle verilen karar sonucu itibarıyla doğrudur. Hükmün onanması gerektiği düşüncesiyle değerli çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.