(Kapatılan)20. Hukuk Dairesi 2018/289 E. , 2020/1802 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
DAVACILAR : ... ve Ark.
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün istinaf edilmesi üzerine verilen İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 25/10/2017 tarih ve 2017/807 E.- 2017/883 K. sayılı kararının Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili 28/03/2016 tarihli dava dilekçesinde, müvekkillerinin ... ilçesi 198 ada 94 parsel sayılı taşınmazın maliki iken İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/489 E.- 2011/470 K. sayılı mahkeme kararı ile taşınmazın 1.482 m2’lik kısmının orman vasfı ile tesciline karar verildiğini, İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/538 E.- 2013/460 K. sayılı dosyasında açtıkları tazminat davasında taşınmazın değerinin 379.392,00 TL olarak hesaplandığını fakat 15.000,00 TL talep ettikleri için bu kısım için karar verildiğini ve kararın kesinleştiğini belirterek saklı tutulan 364.392,00 TL tazminatın İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/538 E.- 2013/460 K. sayılı davasının dava tarihi olan 27/09/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 10.02.2017 tarihli harçlandırılmış ıslah dilekçesi ile de dava değerini 154.452,28 TL arttırarak toplam 518.844,28 TL’nin tahsilini talep etmiştir.
İlk derece İzmir 6. Asliye Hukuk Mahkemesince, davacıların davasının kısmen kabul kısmen reddine, 364.392,00 TL"nin ilk davanın açıldığı 27/09/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Hazine"den alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince asıl dosyada intifa hakkı sahibi davacı ..."un davası reddedilip karar da bu şekilde kesinleşmiş olduğundan davacı ..."un ek dava açma hakkının bulunmadığı, davacı ... hakkındaki davanın reddine karar verilmesi gerekirken bu davacının davasının da kabul edilmesi doğru bulunmadığından davalı vekilinin istinaf isteminin kabulü ile İzmir 6. Asliye Hukuk Mahkemesinin 16/02/2017 tarih 2016/162 E.- 2017/77 K. sayılı kararının HMK 353/1-b.2 maddesi gereğince düzeltilmesine, yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına, davacı intifa hakkı sahibi ..."un tazminat isteminin reddine, diğer davacılara ilişkin davanın kısmen kabulü ile 364.392 TL’nin 27/09/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılar ..., ..., ... ve ...’a eşit oranda ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazminat istemine ilişkin ek davadır.
Dosya kapsamından, 198 ada 94 parselin ¼’er hisse ile davacılar ... ve ... adına tapuda kayıtlı olup davacı ... Dolgun’un intifa hakkı maliki olduğu, Orman Yönetimince açılan İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/489 esas, 2011/470 karar sayılı kararı ile taşınmazın 1.482 m2’lik kısmının orman vasfında olması nedeniyle tapusunun iptaline karar verildiği ve kararın temyiz incelemesinden geçerek 27/04/2012 tarihinde kesinleştiği, tapu iptal davasına karşı dava olarak açılan tazminat davasının tapu iptal davasından tefrik edildikten sonra mahkemenin 2011/538 esas numarasına kaydedildiği, bu dosyada yapılan bilirkişi incelemesi ile orman olarak tesciline karar verilen (daha sonra 1163 parsel) taşınmazın değerinin toplam 379.392,00 TL tespit edildiği, davacıların davasını ıslah etmedikleri, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 15.000,00 TL’nin 14.07.2011 karşı dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalı Hazine"den alınarak 1/4"er oranında Nurhayat Kılıç (Dolgun), ..., ... ve ..."a verilmesine, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasına, ... sadece intifa hakkına sahip olduğundan tazminat isteminin reddine, pasif husumet ehliyeti bulunmadığından Orman Genel Müdürlüğü hakkındaki karşı davanın reddine karar verildiği, hükmün Hazine vekilince temyiz edildiği, Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 10.11.2014 gün ve 2014/11014 E.- 2014/25459 K. sayılı ilamı ile onandığı, Hazine vekilince karar düzeltme istenilmesi üzerine Dairemizin 19.10.2015 gün ve 2015/2595 E.- 2015/9696 K. sayılı ilamı ile karar düzeltme isteği reddedilerek aynı gün kesinleştiği, eldeki davanın 28.03.2016 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, davacılar, adlarına kayıtlı bulunan taşınmazın tapu kaydının iptaline ilişkin mahkeme kararının kesinleşmesinden itibaren 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde eldeki ek davayı açtığına ve taraflar arasında daha önce görülüp temyiz incelemesinden geçerek kesinleşen İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/538 E.- 2013/460 K. sayılı kısmi davasında alınan ve kesinleşen hükmün dayanağını teşkil eden bilirkişi raporu, kısmi dava tutarını aşan bölüm için açılan ek davada hem tarafları hem de mahkemeyi bağlayan kesin bir delil niteliğinde olduğuna göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 11/06/2020 günü oy birliği ile karar verildi.