MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ile davalılardan Kara Fırın Gıda San. Pazarlama ve Tic. Ltd. Şti. vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan Tasfiye Halinde Nar Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.nin işlettiği fırın işyerinde 15/03/2011-24/05/2014 tarihleri arasında garson olarak çalıştığını, davalılardan Tasfiye Halinde Nar Gıda San. Ve Tic. Ltd. Şti.’nin çalışanlarına şirketin iflas durumunda olduğunu ve kapanacağını, istifa dilekçeleri vermeleri halinde çalışanların iş akitlerinin Kara Fırın Gıda San. Pazarlama ve Tic. Ltd. Şti. üzerinden devam edeceğini belirttiğini, davacının istifa dilekçesi vermemesi üzerine sigorta çıkışının yapıldığını açıklayarak kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Kara Fırın Gıda San. Pazarlama ve Tic. Ltd. Şti. vekili, husumet itirazları olduğunu, davacının diğer davalı yanında çalıştığını, müvekkili şirket ile bu şirketin arasında sadece ticaret ilişkisi olduğunu, davacı tarafın iddia ettiği şekilde müvekkili şirketin diğer davacı şirketin borçlarından sorumlu olmasının beklenemeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Tasfiye Halinde Nar Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. adına tasfiye memuru, davacının şirketin tasfiyeye girmiş olması nedeniyle işten kendi isteğiyle ayrıldığını, dolayısıyla hiçbir şekilde kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının aralarında organik bağ bulunan davalı işverenler nezdinde belirsiz süreli hizmet akdi ile çalıştığı, davalı Nar Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.nin tasfiye sürecine girmesi sonucunda iş yerinin diğer davalı tarafından devralındığı, davacının Nar Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.den istifa ederek ayrılmasının istenildiği, davacının kabul etmemesi üzerine iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiği, bu şekilde yapılan fesihle haklı neden olmadığı, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandırmayacak şekilde sona erdiğini ispat yükümlülüğünün davalı işverenlerde olduğu, davalı işverenlerin bunu ispatlayamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı ve davalı Kara Fırın Gıda San. Pazarlama ve Tic. Ltd. Şti. vekili yasal süresinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyada yer alan bilgi ve belgeler incelendiğinde, davacı tarafından gönderilen 26.05.2014 tarihli ihtarnamede miktar belirtilmeksizin, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, ücret alacağı, yıllık ücretli izin, sosyal haklardan doğan alacaklarının ihtarnamenin tebliği tarihinden itibaren 3 gün içinde hesabına ödenmesini istemiş, söz konusu ihtarname davalıya 03.06.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir.
Davacı 04.09.2014 tarihli dava dilekçesinde, 1.000,00 TL. kıdem tazminatı, 1.000,00 TL. ihbar tazminatı, 3.000,00 TL. fazla çalışma, 500,00 TL. yıllık ücretli izin, 500,00 TL kötüniyet tazminatı, 100,00 TL ulusal bayram ve genel tatil, 100,00 TL hafta tatili, 100,00 TL. asgari geçim indirimi alacağının, kıdem tazminatına akdin fesih tarihinden, diğer alacaklara ihtarname tarihinden itibaren bankalarca 1 yıllık mevduata fiilen uygulanan en yüksek mevduat faiziyle birlikte belirsiz alacak davası yoluyla davalılardan birlikte ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili 07.04.2016 tarihli talep arttırım dilekçesinde kıdem tazminatı dışındaki alacaklara ihtarname tarihinden itibaren bankalarca 1 yıllık mevduata fiilen uygulanan en yüksek mevduat faizinin uygulanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, net 3.296,60 TL. ihbar tazminatının, 1.000,00 TL.sine dava tarihinden (03.09.2014), kalanının ıslah tarihinden (07.04.2016) tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte, net 3.296,60 TL. fazla çalışma alacağına 1/3 oranında hakkaniyet indirimi uygulanmak suretiyle 2.505,16 TL. net alacağın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, bu alacağa dava tarihi olan 03.09.2014 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasına, net 499,33 TL. yıllık izin ücreti alacağının dava tarihi olan 03.09.2014 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte, net 1.557,31 TL. bayram ve genel tatil ücreti alacağına alacağına 1/3 oranında hakkaniyet indirimi uygulanmak suretiyle 1.038,20 TL. net alacağın 100,00 TL.sine dava tarihinden (03.09.2014), kalanının ıslah tarihinden (07.04.2016) itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte, net 509,78 TL asgari geçim indirimi alacağının 100,00 TL.sine dava tarihinden (03.09.2014), kalanının ıslah tarihinden (07.04.2016) itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Davacı vekili 16.06.2016 tarihli kararın temyizine ilişkin süre tutum dilekçesinde işçilik alacaklarına ihtar tarihinde itibaren faiz işletilmesi gerekirken dava tarihinden itibaren faiz işletildiğini, davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığından arttırılan kısım için ihtar veya dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken arttırılan kısımlara ıslah tarihiden itibaren faiz işletildiğini belirterek kararı temyiz etmiştir.
Davacı vekili 03.08.2016 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde ise talep edilen işçilik alacaklarının arttırılan kısmı içinde dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken, ıslah tarihinden itibaren faiz işletilmesinin yasaya aykırı olduğunu belirterek, kararın bozulmasını istemiştir.
Mahkemece, davacının dava açmadan önce davalıyı temerrüte düşürdüğü dikkate alınmadan kıdem tazminatı dışındaki alacakların tamamına dava/ıslah ayırımı yapılmadan faiz yürütülmesi gerekirken faizin dava/ıslah ayırımı yapılarak yürütülmesine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)SONUÇ:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki 3,4,5,6,7 numaralı paragraflarının çıkarılarak yerlerine;
“Net 3.296,60 TL. ihbar tazminatı alacağının temerrüt tarihi olan 06.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Net 3.296,60 TL. fazla çalışma alacağına 1/3 oranında taktiri indirim uygulanmak suretiyle tespit ve takdir olunan 2.505,16 TL. net alacağın temerrüt tarihi olan 06.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Net 499,33 TL. yıllık izin ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 06.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Net 1.557,31 TL. ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına 1/3 oranında taktiri indirim uygulanmak suretiyle tespit ve takdir olunan 1.038,20 TL. net alacağın temerrüt tarihi olan 06.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Net 509,78 TL. asgari geçim indirimi alacağının temerrüt tarihi olan 06.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E., 2018/ 8 K. sayılı İBK uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde temyiz edenlere iadesine, 28.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.