MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 08.05.2018 tarih ve 2017/529-2018/330 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında 04.03.2003 tarihli abonelere ait elektrik fatura bedellerinin on-line sisteminde tahsiline ilişkin protokol imzalandığını, protokol akabinde yeni havale programının davalıya bildirildiğini, davalının tahsilat yapılan bir kısım yerleri vezne olarak nitelendirip bu birimlerde yapılan tahsilatları ayırarak havalesi talep edilen tutarların tamamını belirtilen günlerde havale etmediğini, yine protokolün 8. maddesinde ivedi durumların oluşması halinde günü beklenmeksizin hesabın müvekkili şirketin kullanımına açılacağı belirtilmiş ise de, davalının protokolün bu maddesine aykırı davranarak 12.11.2004 tarihli havale talebini gününde yerine getirmediğini, davalının bu tutumunun protokolün 13. maddesi gereğince gecikme cezası ödenmesi gerektirdiğini ileri sürerek 6.346,04 TL’nin 27.04.2005 tarihinden, 5.756,60 TL’nin 16.02.2005 tarihinden itibaren faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak müvekkili tarafından gönderilen yeni tahsilat programına ilişkin tahsilat şubelerini de gösteren 11.01.2005 tarihli cevabi yazıya itiraz edilmeksizin 3,5 ay sonra gecikme cezası talep edilmesinin kötü niyetli olduğunu, 12.11.2004 tarihli havale talebinde protokolün 8. maddesindeki hakkın kullanıldığına ilişkin herhangi bir ibarenin bulunmadığını, talep edilen tutarın neye binaen talep edildiğinin müvekkili tarafından anlaşılamadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; taraflar arasında elektrik fatura bedellerinin banka aracılığıyla on-line sistemde tahsiline ilişkin 04.03.2002 tarihli protokol imzalandığı, davalı tarafından 11.11.2004 tarihinde yapılan 1.439.15 TL tahsilat tutarının davacının aktarılmasını talep ettiği hesaba geç aktarıldığı iddiasına ilişkin olarak davacı tarafından bu meblağın aktarılması için davalı bankaya gönderilen 12.11.2004/8836 tarih sayılı talimatta aktarma yapılması talep edildiği, bunun dışında açıklama yapmadığı, taraflar arasındaki protokolün 8. maddesinde belirtilen durumun ortaya çıktığının açıklanması suretiyle yapılacak aktarım talebinin davalı tarafından yerine getirilmesi gerektiği, belirtilen talimatı alan davalının aktarım işlemini protokolde belirlenen günleri beklemeden yapması gerektiğini anlamasının mümkün olmadığı, protokolün 8. maddesinin son cümlesine göre davacının bu talepte bulunabilmesi için şirketin finansman dengelerinde ortaya çıkabilecek ivedi durumların oluşması gerektiği, bilirkişi raporunda belirtildiği üzere davacı vekili tarafından dosyaya sunulan 11.10.2017 tarihli dilekçedeki görüşleri itibarıyla aktarılması talep edilen 1.439,15 TL’nin davacı şirketin finansman dengesini bozacak büyüklükte olmadığı, davacı tarafından davalıya gönderilen aktarma talimatında özellik arz edilen durumun anlaşılması konusunda hiçbir açıklama yapılmadığı ve aktarım tutarının davacı şirketin finansal dengesini etkilemeyeceği, davalı tarafından bu konu ile ilgili olarak gecikme cezası ödenmesinin söz konusu olmadığı, Tedaş Genel Müdürlüğü tarafından davalı bankaya 10.01.2005/209 tarih sayılı yazı ile 2004/1 sayılı Kamu Hazinedarlığı Tebliği uyarınca yeniden düzenlenen tahsilat havale programına göre genel müdürlüklerinin Ankara’daki kamu bankalarındaki temerküz hesaplarına havale yapılacağı belirtilerek en geç 12.01.2005 tarihine kadar genel müdürlüklerinin bilgilendirilmesi talep edildiği, anılan talep üzerine davalı tarafından davacıya yazılan 11.01.2005/006 tarih sayılı yazı ile teklifin uygun bulunduğu belirtilerek tahsilat şubeleri ve kurum vezneleri isimleri eklendiği, 2004/1 sayılı kamu hazinedarlığı tebliği uyarınca banka şubelerinde gişe önünde yapılan tahsilatların azami 5 gün içerisinde, banka tarafından açılan tahsilat ofislerinde ve kurum veznelerinde verilen banka elemanları tarafından yapılan tahsilatların ise en geç 7 gün içerisinde belirtilen kamu bankalarına aktarılacağının belirtildiği, davalı tarafından da davacıya yazılan yazı ile teklifin uygun bulunduğu belirtilerek tahsilat şubelerinin ve kurum veznelerinin isimlerinin eklendiği, sonrasında yapılan tahsilatların 7 gün bloke edilmeye başlandığı ancak tahsilat şubelerinde elektrik faturalarının dışında başka tahsilatların da yapılıyor olması nedeniyle, buralarda yapılan tahsilatların 7 gün yerine 5 gün bloke edilmesinin gerektiği, bu durumda davalı tarafından yapılan tahsilatların 5 gün yerine 7 gün bloke edilmesi sonucunda kısmen veya tamamen geç ödenen tahsilat bedelleri üzerinden davacının davalıdan protokol hükmü uyarınca gecikme cezası talep etme hakkının doğduğu, bu tutarlar için protokol hükmü gereğince 6183 sayılı Yasa"nın 51. maddesine göre faiz tahakkuk ettirilmesi gerektiği, talep edilebilecek gecikme cezası tutarının 6.346,04 TL olduğu ve davacı şirket tarafından davalı bankaya gönderilen 22.04.2005/3208 tarih sayılı yazı ile gecikme cezasının 27.04.2005 tarihine kadar hesaplarına alacak kaydedilmesinin talep edildiği, davalı tarafından ödeme yapılmayarak 27.04.2005 tarihinde temerrüde düşüldüğü gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 6.346,04 TL"nin 27.04.2005 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve her ne kadar mahkemece, davacı tarafça talimatla davalı bankadan hesaba aktarılması istenen 1.439.152.540.000 eski TL’lik tutarın gerekçeli kararda yeni paraya çevrilmesi sırasında hata yapılmışsa da bozma ilamı sonrasında dosya arasına alınan bilirkişi raporunda anılan miktarın taraflar arasında akdedilen 04.03.2002 tarihli protokolün 8. maddesinde öngörüldüğü şekilde davacının finansal dengesine etki eder nicelikte bulunmadığı belirtilmiş ve davacı tarafça bu meblağın sıradan bir işletmenin dahi finansal dengesine etkide bulunmayacağının kabul edilmiş bulunmasına göre taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 322,62 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.