MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/09/2017 tarih ve 2016/341 E- 2017/299 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/05/2018 tarih ve 2017/1717 E- 2018/589 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının sattığı veya ithal ettiği yangın söndürme cihazlarının üzerinde, haksız olarak müvekkiline ait "TSE" markasının kullanıldığını ve tüketicilerin yanıltıldığını, yapılan incelemede davalının TSE belgesinin olmadığının anlaşıldığını, numunenin ithalat süresince herhangi bir denetime tabi tutulmadığının belirtildiğini, TSE Belgelendirme Yönergesinin 45. maddesi gereği davalı firma hakkında talep edilecek maddi tazminat tutarının 7.575,00 TL, manevi tazminatın ise 11.363,00 TL olduğunu ileri sürerek, davalının müvekkiline ait marka hakkına tecavüz fiillerinin durdurulmasını, önlenmesini, haksız marka taşıyan ürünlerin toplatılarak Enstitüye verilmesini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7.575,00 TL maddi ve 11.363,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren ticari reeskont faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalı tarafça, dosyaya sunulan bilgisayar çıktıları ve fotoğrafların bilirkişi tarafından incelenmesi neticesinde, yangın söndürme ürünü üzerinde TSE markasının kullanıldığının tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davacı tarafın TSE ibareli tescilli marka hakkının, davalı tarafça marka tecavüzü oluşturduğundan, tecavüz fiilinin durdurulmasına, önlenmesine, 7.575,00 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren ticari reeskont faizi ile birlikte davalı taraftan alınıp davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Karar taraf vekilleri tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 823,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 30/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.