Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur tespiti yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Mahkemece, bozmaya uyulmuş, bozma kararı gereğince, davacının boşanma davası devam ederken 03.06.2007 tarihinde ölmüş olması nedeniyle, boşanma davası konusuz kaldığından, bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, ölenin mirasçıları tarafından takip edilen davada Türk Medeni Kanununun 181/2.maddesi gereğince “davalının kusurlu olduğunun tespitine” karar verilmiş, kararı davalı temyiz etmiştir.
Boşanma davası, 02.03.2007 tarihinde davacı koca tarafından Türk Medeni Kanununun 166.maddesinde yer alan “evlilik birliğinin temelinden sarsılması” sebebine dayanılarak açılmıştır. Davacı tarafından daha önce açılan “terk” sebebine dayalı boşanma davası 13.10.2006 tarihinde reddedilmiş, karar 05.01.2007 tarihinde kesinleşmiştir. Terk sebebine dayalı boşanma davası derdest iken davacı, 29.11.2006 tarihinde mahkemeye başvurarak, eşinin eve dönmesi için ihtar edilmesini istemiş, istek doğrultusunda verilen ihtar kararı davalıya 15.12.2006 tarihinde tebliğ edilmiştir. Koca, eşine ihtarda bulunmakla, ihtardan önceki olayları affetmiş veya en azından hoşgörüyle karşılamış, böylece ortak hayatın çekilebilir olduğunu, aile birliğinin temelli sarsıntıya uğramadığını kabul etmiş sayılır. İhtardan sonra taraflar arasında herhangi bir olayın varlığı da ispatlanmamıştır. Gerçekleşen bu duruma göre davalının “kusurlu” kabul edilmesine olanak yoktur. Öyle ise, davalının kusurunun bulunmadığının tespiti yönünde hüküm kurulması gerekirken aksi yönde hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.12.2011 (Pzt.)