Danıştay 4. Daire 2017/1596 Esas 2021/5996 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/1596
Karar No : 2021/5996

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle tarh edilen 2010/10 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Kanun'un 353/1 maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının fatura aldığı Maslak Vergi Dairesi mükellefi ... Madencilik Hafr. İnş. Nak. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarında yer alan tespitler, anılan mükellef tarafından düzenlenen faturaların sahte olduğunu kanıtlamaya yeterli olmadığından, söz konusu faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı adına yapılan cezalı tarhiyatlarda ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Davacının fatura aldığı Maslak Vergi Dairesi mükellefi ... Madencilik Hafr. İnş. Nak. Taah. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda; şirketin ikamet amaçlı olmayan binaların inşaatı ile zemin ve arazi hazırlama, alanın temizlenmesi, kazı ve hafriyat işleri faaliyetinde bulunmak üzere 28/01/2008 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, adreste bulunamaması üzerine 14/05/2011 tarihi itibariyle mükellefiyetinin resen terk ettirildiği, defter belge isteme yazısının şirkete ve müdürüne ulaşılamadığından tebliğ edilemediği, 30/01/2008 tarihli yoklamada iş yerinin büyüklüğü ve müştemilatının 100 m2 olduğu, iş yerinde muhtelif büro malzemeleri bulunduğu; 24/12/2009 tarihli yoklamada şirket merkezinin 100 m2'lik dairede ofis olduğu, iş yerinde çalışan ...'in, şirketin fiili faaliyetinin hafriyat işi olduğu, yoklama tarihi itibariyle Balıkesir ... Madencilik Şanlı Şantiyesi demir madeni şantiyesinde dekopaj işi yaptıkları, aynı zamanda ... Maden Ltd. Şti'.ne ait Tekirdağ Malkara İlçesi ... Köyünde dekopaj işi yaptıkları beyanında bulunduğu; 16/03/2010 tarihinde Tekirdağ Malkara İlçesi ... Köyü şantiyesinde yapılan yoklamada, ... Madencilik Hafr. İnş. Nak. Taah. San. Tic. Ltd. Şti.'nin herhangi bir faaliyetinin olmadığı; 14/04/2010 tarihinde ... Madencilik ... şantiyesinde yapılan yoklamada ... Madencilik Ltd. Şti.'nin 2009 Mart ayı içinde dekopaj ve maden üzeri açma hafriyatı depolama işine başladığı ve çalışan işçi sayısının 9 ile 11 arasında olup dönemsel olarak değiştiği, söz konusu şirketin şantiyedeki faaliyetine 15/01/2010 tarihinde son verdiği; 10/01/2011 tarihinde şirket merkezinde yapılan yoklamada şirketin söz konusu adreste faaliyetine devam ettiği, ilgili şirketin deposu ve şantiyesinin bulunmadığı; 14/12/2011 tarihli yoklamada söz konusu adreste başka bir firmanın 12/04/2011 tarihinden bu yana faaliyet gösterdiği ve ... Madencilik Ltd. Şti.nin yaklaşık 11 ay önce faaliyetine son verdiği; 22/01/2013 tarihli yoklamada adresin ikametgah adresi olduğu, adreste oturan kişinin ödevliyi tanımadığı ve nerede olduklarına dair bilgisinin olmadığı, 09/04/2013 tarihli yoklamada şirketin ilgili adreste bulunmadığı, 2012/5. ayında taşınmış olduğu hususlarının beyan ve tespit edildiği, şirketin 2008 ila 2011 defter tasdik bilgilerine ulaşılamadığı, sadece 2008 yılında birer cilt fatura ve taşıma irsaliyesi bastırdığı, 2010, 2011, 2012 yıllarına ait kurumlar vergisi beyannameleri ile muhtasar beyannamelerini vermediği, 2009 yılında 7.463.568,95 TL, 2010 yılında 6.267.178,75 TL, 2011 yılında 6.279.797,68 TL, 2012 yılında da 4.607.289,41 TL katma değer vergisi matrahı beyan ettiği, Ba formu ile 2010 yılında 5.234.120,00 TL, 2011 yılında 61.352.508,00 TL, 2012 yılında 3.405.774,00 TL mal ve hizmet alışı yaptığını bildirdiği, Bs formu ile de 2010 yılında 6.279.540,00 TL, 2011 yılında 6.277.397,00 TL, 2012 yılında 4.874.723,00 TL tutarında satış yaptığı bildiriminde bulunduğu, mal ve hizmet alımı yapıldığı bildirilen mükellefler hakkında sahte fatura düzenledikleri yönünde tanzim edilmiş vergi tekniği raporları olduğu, şirketin vadesi geçmiş ve ödenmesi gereken toplam 383.096,59 TL vergi borcu bulunduğu ve şirketin 28/01/2008 tarihinden itibaren düzenlediği bütün faturaların gerçek bir faaliyete dayanmayan sahte belgeler olarak değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldığı tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda yer verilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, söz konusu mükellef tarafından yüksek tutarlı katma değer vergisi matrahları beyan edilmesine rağmen, yapılan yoklamalarda mükellefin anılan hasılatları yapabilecek fiziki kapasiteye, emtiaya ve ticari organizasyona sahip olmadığının tespit edildiği, şirketin katma değer vergisi matrahları ile Ba-Bs bildirimleri arasında uyumsuzluklar olduğu, ilgili yılda mal ve hizmet alımı yaptığını bildirdiği mükellefler hakkında sahte fatura düzenledikleri yönünde tespitler bulunduğu, elde edilen yüksek cirolara rağmen tahakkuk eden vergilerinin ödenmediği hususları dikkate alındığında, şirketin uyuşmazlık konusu dönemde davacıya düzenlediği faturaların gerçek bir mal veya hizmet karşılığında düzenlenmediği sonucuna varıldığından, bu faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık, aksi yönde verilen temyize konu kararda ise hukuki isabet görülmemiştir.
Öte yandan, Mahkemece yeniden verilecek kararda, 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden de yeniden değerlendirme yapılacağı tabiidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 02/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.