MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/09/2017 tarih ve 2016/281 E- 2017/289 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 31/05/2018 tarih ve 2017/1723 E- 2018/656 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait 2015/03717 nolu 4,6,7 sıra sayılı tasarım tescil başvurusunun davalı tarafından itiraz edilmesi üzerine nihai olarak YİDK kararı ile tescillerinin iptaline karar verildiğini, müvekkili tasarımlarının mesnet gösterilen tasarımlardan tamamen farklı, özgün, ayırt edici ve yeni olduğunu, her sektörde tasarımların önceki tasarımlardan yola çıkılarak hazırlandığının bir gerçek olduğunu, tasarımlarda taklidin yasak olduğunu ancak esinlenmenin serbest olabileceğini, bu ilkenin günümüz koşullarına da uygun olduğunu, müvekkilinin özgün bir tasarım yaratmış olduğunu ileri sürerek TPMK 2016/T-202 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, iptali istenen YİDK kararının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili; davacının reddine karar verilen tasarımlarının yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini haiz olmadığını, ilgili ürünlerin piyasaya davacının başvuru tarihinden çok daha önce arz edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacıya ait 2015/03717 sayılı 4, 6, 7 sıra nolu tasarımların, davalıya ait ürünler karşısında yenilik koşulunu sağlamadığı, davacıya ait tasarımların davalıya ait Stella kodlu ürünler karşısında ayırt edici nitelik koşulunu da sağlamadığı, YİDK kararının iptali koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davaya konu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini taşımadıkları gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 02/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.