MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/10/2017 tarih ve 2016/315 E- 2017/389 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 31/05/2018 tarih ve 2018/126 E- 2018/633 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 2015/81677 numaralı "PAŞA PİLAV" ibaresinin marka olarak tescili için yaptığı başvurunun TPMK tarafından reddedildiğini, yapılan itiraz sonucu 2016-M-5792 sayılı TPMK YİDK kararı sonucunda başvuru kapsamından 30. sınıfta "pirinç" ve 43. sınıfta "yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri" nin çıkarılmasına karar verildiğini, müvekkilinin dava konusu markayı kullanımındaki temel amacının pilav üzerine yiyecek içecek temin etmek olduğunu, tescili talep edilen marka ile ilgili olarak yiyecek ve içecek temini ile pirinç kısmının tescil işleminin dışında tutulması halinde kendisi için marka tescilinin hiçbir uygulama imkanının kalmayacağını, müvekkili şirketin "Paşa" ibaresini meşhur ettiğini ve yurt içinde 100 civarında mağazasında kullandığını, tanınmış marka olarak kabulunun gerektiğini, "Paşa" ve türevi ifade ve şekillerden oluşmuş bir çok başvuru ve tescilin bulunduğunu, 556 sayılı kanunun 7/1-a bendine göre tescilinin reddedilemeyeceğini ileri sürerek TPMK YİDK kararının iptali ile 2015/81677 sayılı "PAŞA PİLAV" markasının 30. sınıfta "pirinç" ve 43. sınıfta "yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri"yönünden tescilinin kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu marka başvurusuna ilişkin kurum kararının hukuka ve usule uygun olduğunu, başvuruya konu ibarenin ayırt ediciliğinin bulunmadığını, dava konusu "paşa pilav" başvurusunun bir yemek türü olan "paşa pilavı" olarak algılanacağını, ibarenin kullanım ile ayırt edicilik kazandığına dair herhangi bir somut delilinin mevcut olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; "PAŞA PİLAV" şeklinde bir kelime grubu olan marka başvurusunun 556 sayılı KHK"nın 7/1-a maddesi kapsamında soyut ayırt ediciliğinin bulunduğu, ancak reddedilen 30.sınıftaki pirinç emtiası ile 43. sınıftaki yiyecek içecek sağlanması hizmetleri yönünden tanımlayıcı nitelikte olduğu, zira markada yer alan "pilav" ibaresinin 30. Sınıftaki pirinç malını derhal düşündürdüğü, yiyecek ve içecek sağlanması hizmeti açısından da tüketici nezdinde direk hizmetin niteliği olarak algılanabileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; davacının tescilini talep ettiği "PAŞA PİLAV" ibaresinin başvurudan çıkarılan mal ve hizmet yönünden tanımlayıcı olduğu ve 556 sayılı KHK"nın 7/1-c hükmüne göre tescil engelinin bulunduğu, aynı KHK"nin 7/son madde şartlarının bulunduğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 02/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.