MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
..... mevkii çalışma alanında davalıların murisi adına tapuda kayıtlı bulunan eski 76 parsel sayılı 48600 m2 yüzölçümündeki taşınmaz 2010 yılında 3402 sayılı Kadastro Kanununun 22/2-a maddesi uyarınca yapılan uygulama kadastrosu sırasında sırası ile 159 ada 27 parsel numarasıyla 50337 m2 yüzölçümlü olarak tespit edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi vekili 6/4/2011 havale tarihli dava dilekçesi ile; ....nolu parselin yörede 1941 de yapılan orman kadastrosuna ve 1744 sayılı Kanunla değişik 2. madde uygulamasına göre orman tahdidi içinde kaldığını daha sonra 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesi gereğince 7/3/2011 tarihinde askıya çıkarılan kadastro çalışmalarında davalı adına tespit gördüğünü belirterek tespitin iptalini ve orman vasfıyla Hazine adına tescilini talep etmiştir. Kadastro mahkemesi 3402 sayılı Kanunun 22/A madde uygulamasının usule uygun olduğunu belirterek davayı reddetmiş, mülkiyete yönelik dava bakımından asliye hukuk mahkemesine görevsizlik kararı vermiştir.
Asliye Hukuk Mahkemesince; davanın kısmen kabul kısmen reddine ..... sayılı taşınmazın 22/09/2014 tarihli raporun krokisinde (B) harfi ile gösterilen 35158 m2 kısmının tapu kaydının iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline davacının diğer taleplerinin reddine karar verilmiş, hüküm davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen orman tahdit haritasına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tespit tarihinden önce 1941 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, daha önce sınırlaması yapılmayan ormanlarda 4785 sayılı Kanun gözönünde bulundurularak 1984 yılında yapılan ve 11.12.1985 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu, ilk tahdidin aplikasyonu ve 2/B uygulaması, 22.04.1992 tarihinde ilân edilen, aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır. 766 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 1984 yılında kesinleşen genel arazi kadastrosu ile 2011 yılında kesinleşen 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesi gereğince yapılan uygulama kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli 159 ada 27 parsel sayılı taşınmazın (B) harfli bölümünün orman tahdit sınırları içinde kalan yerlerden olduğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak karar tarihinden sonra, 28.04.2018 tarihinde yürürlüğe giren 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi ile ..., 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununa göre alınan harçlardan, bu Kanunda belirtilen görevleri kapsamında düzenlenen kâğıtlar sebebiyle damga vergisinden ve tapu ve kadastro işlemlerinden kaynaklanan döner sermaye hizmet bedellerinden muaftır, hükmü gereğince davacı ... Yönetimi aleyhine harçlara hükmedilmesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Bu sebeple hüküm kısmının harçla ilgili “4)Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 341,55-TL harçtan, peşin yatırılan 44,55-TL"nin mahsubu ile bakiye 297,00-TL"nin davacı taraftan alınarak hazineye irat kaydına,” bendinin hükümden çıkarılarak yerine ""Davacı ... Yönetimi harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına"" cümlesinin yazılarak düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/10/2019 günü oy birliği ile karar verildi.