Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının hizmet süresinin tespiti ve yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalılar Kurum vekilleri ile ... Tic. Ltd. Şti. tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun geçiş hükümlerini içeren Geçici 7. maddesinin “Bu Kanunun yürürlük tarihine kadar 17/7/1964 tarihli ve 506 sayılı, 2/9/1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17/10/1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17/10/1983 tarihli ve 2926 sayılı, 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17/7/1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesine göre sandıklara tâbi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirilirler” hükmü ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı karşısında, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesidir.
506 sayılı Yasanın 4. maddesi ile “işveren; ...sigortalıları çalıştıran ... kişiler...” olarak tanımlanmış olup, hizmet tespitine yönelik davalarda, çalışma ilişkisinin nitelik ve süresinin belirlenmesinde, bu yöndeki işyeri bilgi ve belgelerine ulaşılmada, kısacası, davanın sübutu ve verilen kararın infazı açısından, işverenin kim olduğunun bilinmesinde yasal zorunluluk vardır.
Eldeki dava dosyasına konu olayda, Kurum kayıtlarındaki ihtilaf konusu dönemdeki bir kısım bildirimlerin 626214 nolu ... Ekmek Fabrikası ünvanlı işletmeden verildiği, vergi kayıtlarına göre, ihtilaf konusu dönemde davacının Mehmet Saruhan ve Mehmet Musaoğlu’nun ortaklığında kurulan ... Ekmek Fabrikası isimli işyerinde çalıştığı, davalı şirketin ise 1996 yılında kurulduğu anlaşılmakla, tespite konu dönemde gerçek işveren veya işverenler saptanarak, usulüne uygun husumet yöneltilmesi ile davaya katılımı sağlanarak varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, eksik araştırma sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması isabetsizdir.
2-Kabule göre de, Davanın yasal dayanaklarından biri de 506 sayılı Yasanın 60 ve devamı maddeleridir. 506 sayılı Yasanın yaşlılık aylığından yararlanma şartlarını düzenleyen 60. maddesinin (H) bendi hükmüne göre, “Bu maddede belirtilen yaşlılık aylıklarından yararlanabilmek için, sigortalının çalıştığı işten ayrılması ve yazılı istekte bulunması şarttır.”. Dosya içindeki bilgi ve belgelerden, 29.01.2013 tarihli tahsis talep dilekçesi öncesinde davacının Kuruma tahsis başvurusunun bulunmadığı belirgin ise de, dava dilekçesi tahsis talep dilekçesi olarak kabul edilerek, davacıya dava tarihini takip eden ay başı olan 01.03.2012 tarihinden itibaren yaşlılık ayılığı bağlanması gerektiğinin gözetilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı ve davalılar Kurum vekili ile ... Gıda Tek. Kuy. Ürt. San. Tic. Ltd. Şti."nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacı ve davalılardan ... Gıda Tek. Kuy. Ürt. San. Tic. Ltd. Şti."ne iadesine, 16.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.