MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, cinsel saldırıya teşebbüs etmek, tehdit
HÜKÜM : TCK.nin 82/1-i, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası,
TCK.nin 102/2-3-d, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca; 5 yıl 10 ay hapis cezası,
Tehdit suçundan; CMK.nin 223/2-e maddeleri uyarınca beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Oluşa, dosya içeriğine ve Mahkemenin gerekçesine göre, sanık ... hakkında mağdur ...’ye yönelik tehdit suçundan beraat kararı verilmesine yönelik Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki sübuta ilişen bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında mağdur ...’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve cinsel saldırıya teşebbüs suçlarının sübutu kabul, bozma nedeni saklı kalmak üzere oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği ve derecesi kabul ve takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, sanık hakkında tehdit suçundan elde edilen delillerin mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı kabul ve takdir kılınmış incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin; somut ve inandırıcı delil bulunmadığına, eksik inceleme yapıldığına, katılan Bakanlık vekilinin; sanığın tehdit suçundan da sorumlu olduğuna, tüm cezalarının en üst sınırdan tayini gerektiğine, indirim uygulanmaması icabettiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık ... hakkında mağdur ...’ye yönelik cinsel saldırıya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdur ...’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; mağdurun 27/08/2013 günü sabah saatlerinde evinin yakınında bulunan hayvanlarının bulunduğu ahıra hayvanlara yem vermek için gittiği, içeri girdiğinde sanığın ahırda olduğu ancak mağdurun sanığı fark etmediği, bir anda sanığın mağdurun sırtından 2 kez bıçakladığı, mağdur arkasına baktığında sanığı elinde bıçak olduğu halde gördüğü, sanığın mağdurun kollarını tutarak cinsel davranışlarla katılanın vücut dokunulmazlığını ihlal ederek "benim sende gönlüm var bana teslim olacaksın senden çok hoşlanıyorum" diyerek katılanı silah kullanarak tecavüz etmeye kalkıştığı, mağdurun ise sanığın eylemi gerçekleştirmemesi için direndiği, sanığın tecavüz eylemini gerçekleşmeye ısrar ettiği, bu esnada eylemini gerçekleştirmek için mağduru 3-4 kez yeniden bıçakladığı, mağdurun komşusuna, sanki orada varmış gibi "... amca yetiş" diyerek bağırması üzerine sanığın yakalanma korkusu ile mağduru yeniden ayağından bıçaklayarak kaçtığı olayda;
Mahkeme tarafından suçun hukuki nitelemesinde TCK 82/1-h maddesi uygulanmamasının gerekçesi olarak ilk aşamada sanığın müştekinin sırtına iki adet bıçak darbesi vurmasının önce sanığı öldürmek, sonrasında cinsel ilişki kurmak iradesi taşıdığının kabulünün gerekeceği belirtilmişse de; sanığın olay tarihinde olay yerine "her ne olursa olsun" müştekinin ırzına geçmeyi başarmak, nihai amacına ulaşmak niyeti ile gittiği sabit olmakla, sanığın mağdurun daha önceki eylemlerinden direnç göstereceğini bildiği ve bu nedenle amacına ulaşabilmek için mağdurun direncini bıçak darbeleri ile bertaraf etmek gerektiği düşüncesi ile önce mağdurun sırtına iki bıçak darbesiyle vurarak TCK 82/1-h maddesinde belirtildiği şekliyle suçun işlenmesini kolaylaştırmak amacıyla hareket ettiği anlaşımakla,
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 82/1-h maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde 82/1-i maddesine göre hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 15/05/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.