Mahkeme : ERZURUM Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkumiyet; Kars 1. Ağır Ceza Mahkemesi,
07.11.2019 – 2019/158 esas ve 2019/152 karar
b) İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık ve müdafiinin dilekçelerindeki temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazların reddine, ancak;
1) Gerekçeli karar başlığında sanık hakkında gözaltı tarihinin yazılmayarak CMK’nın 232/2-d maddesine aykırı davranılması,
2) Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının muaccel hale geleceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı” yerine, “ödenmeyen adli para cezasının 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. Maddesinde belirtilen yönteme uygun biçimde infazına” ibaresi yazılmak suretiyle TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
3) Hükümden sonra TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
4) Sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükmünün uygulanmasına dayanak yapılan Kars 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2015 tarihli, 2015/19 esas, 2015/124 karar sayılı ilamında suç tarihi 18.11.2014 tarihi olmakla birlikte kesinleşme tarihinin 16.03.2015 tarihi olduğu ve bu kesinleşme tarihinin tekerrüre esas alınan Kars 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/350 esas, 2015/490 karar sayılı ilamındaki suç tarihi olan 10.02.2015 tarihinden sonra olduğu ve ayrıca Kars 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/350 esas ve 2015/490 karar sayılı ilamında yer alan tekerrüre ilişkin kısmında temyiz incelemesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılan inceleme üzerine hükümden çıkartıldığının anlaşılması karşısında; tekerrür hükümleri uygulanamayacağından ve sanığın adli sicil kaydında başkaca ikinci kez mükerrirliğe esas alınabilecek ilamı da bulunmadığından sanığın birinci kez mükerrirliğine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ikinci defa mükerrirliğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK"nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;1) Gerekçeli karar başlığında sanık hakkında tutuklama tarihinden önce gelmek üzere “ Gözaltı tarihi: 18.02.2019” ibaresinin yazılması,
2) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümünde “ TCK’nın 52/4 maddesi uyarınca takdiren 24 eşit taksit halinde birer ay arayla tahsiline” ibaresinden sonra gelmek üzere “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği ihtarına” ibaresinin yazılması,
3) TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve aynı maddede 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler gözetilerek oluşan duruma göre, sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
4) Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmından “ 5275 sayılı Kanunun 108/3 fıkrası uyarınca 2. defa mükerrir olması sebebiyle sanık hakkında koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına” ibaresinin çıkartılması,
Suretiyle, hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik TEMYİZ İSTEKLERİNİN ESASTAN REDDİNE,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye isteğinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Kars 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.