MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/03/2014
NUMARASI : 2014/20-2014/248

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, Ankara 10. İş Mahkemesi"nin 2013/1195 Esas -2013/610 Karar sayılı dosyası ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacakları için dava açtığını ve mahkemece verilen kararın Yargıtay"ca onanarak kesinleştiğini belirterek anılan alacakların bakiyesinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunmuş ve davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili arafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında yıllık izin ücreti alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. İş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
1475 sayılı Yasada ücret alacaklarıyla ilgi olarak özel bir zamanaşımı süresi öngörülmediği halde, 4857 sayılı İş Kanunun 32/8 maddesinde, işçi ücretinin beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğu açıkça belirtilmiştir.
Somut olayda, davacı kesinleşen Ankara 10. İş Mahkemesi"nin 2013/1195 esas -2013/610 karar sayılı dosyasında hükme esas alınan bilirkişi raporu ile belirlenen bakiye kıdem, ihbar tazminatı ile,fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı taraf ise, zamanaşımı itirazında bulunmuştur. Mahkemece, fazla çalışma ücreti alacağının zamanaşımı itirazı nedeni ile reddine karar verilmiş, diğer işçilik alacakları ile ilgili bakiye miktarlar hüküm altına alınmıştır. Ancak davacının iş sözleşmesinin 20.11.2007 tarihinde feshedildiği kesinleşen kısmi dava dosyası içeriği ile sabittir. Bakiye alacaklara ilişkin ek dava ise 16.01.2014 tarihinde, fesih tarihinden itibaren beş yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra açılmıştır. Davalı taraf süresi içinde zamanaşımı itirazında bulunduğuna göre yıllık izin ücreti alacağının zamanaşımı itirazı nedeni ile reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.05.2014 günü oybirliği ile karar verildi